ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ: 10 Διάσημοι Πίνακες που Κρύβουν Μέσα τους Μηνύματα.

Ακόμα και τα πιο γνωστά αριστουργήματα έχουν μυστικά.

1. Η εκδίκηση του Salvador Dali

Ο πίνακας «Φιγούρα στο παράθυρο» δημιουργήθηκε το 1925. Ο Dali ήταν μόλις 21 χρονών. Αν και η Gala δεν είχε μπει στη ζωή του, η αδερφή του Salvador Ana Maria ήταν πηγή έμπνευσης. Όσο περνούσε ο χρόνος, η σχέση τους έγινε πολύ χειρότερη. Ο Dali είπε ακόμα: «Μερικές φορές έφτυνα το πορτραίτο της μητέρας μου και πραγματικά το απολάμβανα». Η Ana Maria δεν μπορούσε να ανεχτεί μια τόσο σοκαριστική συμπεριφορά.

Η Ana Maria έγραψε γι’ αυτόν στο βιβλίο της «Salvador Dali, από τα μάτια της αδερφής του, το 1949. Ο Salvador ήταν πολύ αναστατωμένος γι’ αυτό και το ανέφερε θυμωμένα μια φορά στο τόσο. Τελικά, το 1954, ο Salvador ζωγράφισε τον πίνακα «Νεαρή παρθένα αυτοσοδομίζεται από τη δική της αγνότητα». Λένε ότι ο πίνακας του Dali ήταν εκδίκηση για το βιβλίο που έγραψε η Ana Maria.

2. Διπρόσωπη Danaë

Rembrandt Harmenszoon van Rijn, ’Danaë’, 1636 — 1647

Το ’60, μια ακτινογραφία του πίνακα «Danaë» αποκάλυψε πολλά μυστικά ενός από τους πιο διάσημους πίνακες του Rembrandt. Για παράδειγμα, στην αρχική εκδοχή του πίνακα, η Δανάη, η οποία είχε δεσμό με το Δία, είχε το πρόσωπο της γυναίκας του Rembrandt, Saskia. Η γυναίκα του καλλιτέχνη, ωστόσο, πέθανε το 1642. Έτσι, μετέτρεψε το πρόσωπο της Δανάης στο πρόσωπο της Geertje Dircx, την ερωμένη του Rembrandt, στην τελική εκδοχή του πίνακα.

3. Το κίτρινο δωμάτιο του Vincent van Gogh

Vincent van Gogh, ’Bedroom in Arles’, 1888 — 1889.

Το 1888, ο van Gogh αγόρασε ένα μικρό στούντιο στο Arles, στο νότο της Γαλλίας, όπου κρυβόταν από τους παριζιάνους καλλιτέχνες και κριτικούς. Διάλεξε ένα από τα 4 δωμάτια για να γίνει το υπνοδωμάτιο του. Τον Οκτώβρη, άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα «Υπνοδωμάτιο στο Arles» μόλις τελείωσε η ανακαίνιση. Η χρωματική παλέτα και η άνεση ήταν πολύ σημαντικές για τον καλλιτέχνη, γιατί τα πάντα στο δωμάτιο είχαν σκοπό να παρέχουν άνεση, κάτι που εξηγεί το χρωματικό σχήμα του πίνακα.

Οι ειδικοί πάνω στον Van Gogh έχουν μια διαφορετική εξήγηση για το τόσο ασυνήθιστο χρώμα. Ο καλλιτέχνης έπαιρνε δακτυλίτιδα η οποία τον βοηθούσε να καταπολεμήσει την επιληψία. Αυτό το φάρμακο προκαλεί σοβαρές αλλαγές στην αντίληψη των χρωμάτων. Με άλλα λόγια, ο περιβάλλων χώρος φαίνεται να είναι κίτρινος και πράσινος.

4. Τελειότητα χωρίς δόντια

Leonardo da Vinci, ’The Mona Lisa’, 1503 — 1519.

Η Mona Lisa είναι γνωστή για την τελειότητα και το μυστήριο της. Ο Joseph E. Borkowski, ένας αμερικανός ειδικός τέχνης, και παράλληλα οδοντίατρος μερικής απασχόλησης, υποστηρίζει ότι η γυναίκα από την οποία εμπνεύστηκε ο da Vinci είχε χάσει πολλά δόντια. Ο Borkowski κατάφερε να βρει σημάδια γύρω από το στόμα της Mona Lisa κοιτάζοντας ζουμαρισμένες φωτογραφίες του αριστουργήματος.

«[Η Mona Lisa] έχει μια έκφραση κοινή σε όσους έχουν χάσει τα μπροστινά τους δόντια. Ένα κοντινό στην περιοχή των χειλιών δείχνει ένα σημάδι που θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί λόγω μεγάλης δύναμης.»

5. Ο ταγματάρχης που κάνει έλεγχο προσώπων

Pavel Fedotov, ’Major’s Betrothal’, 1848.

Το κοινό γέλασε με τον «Αρραβώνα του ταγματάρχη» όταν ο πίνακας παρουσιάστηκε. Στον πίνακά του, ο Fedotov πρόσθεσε πολλά ειρωνικά στοιχεία που καταλάβαιναν οι σύγχρονοί του. Για παράδειγμα, ο ταγματάρχης δεν ακολουθεί το πρωτόκολλο της περιόδου. Δεν έφερε λουλούδια στην νύφη και τη μητέρα της. Η νύφη έβαλε βραδινό φόρεμα κατά τη διάρκεια της ημέρας (όλα τα φώτα στο δωμάτιο είναι κλειστά). Πιθανότατα, η νεαρή γυναίκα να φορά φόρεμα με μεγάλο ντεκολτέ για πρώτη φορά. Φαίνεται να ντρέπεται και να προσπαθεί να κρυφτεί στο δωμάτιο της.

6. Γιατί είναι γυμνή η Ελευθερία;

Ferdinand Victor Eugène Delacroix, ’Liberty Leading the People’, 1830.

Οι ειδικοί στην ιστορία της τέχνης υποστηρίζουν ότι ο Delacroix εμπνεύστηκε από την επαναστάτρια πλύστρα Anna-Charlotte που πήγε στα οδοφράγματα μετά το θάνατο του αδερφού της και σκότωσε 9 φύλακες. Ο καλλιτέχνης την απεικονίζει με γυμνό στήθος. Σύμφωνα με τον Delacroix, το ανοιχτό στήθος είναι σύμβολο κουράγιου και αφοσίωσης, αλλά και του θριάμβου της δημοκρατίας. Το γυμνό στήθος δείχνει ότι η Ελευθερία, όπως κάθε άλλη κοινή θνητή, δε φοράει κορσέ.

7. Ένα τετράγωνο που δεν είναι πολύ τετράγωνο

Kazimir Malevich, ’Black Square’, 1915.

Τελικά το «Μαύρο τετράγωνο» δεν είναι ούτε μαύρο, ούτε τετράγωνο. Καμία από τις πλευρές δεν είναι παράλληλη με την άλλη ή με τις πλευρές του πλαισίου. Το σκούρο χρώμα είναι αποτέλεσμα μίξης διάφορων χρωμάτων. Οι ειδικοί σημειώνουν ότι αυτό συνέβη λόγω της κυρίαρχης θέσης και επιθυμίας να δημιουργηθεί μια δυναμική, κινητή μορφή, παρά λόγω της αμέλειας του καλλιτέχνη.

8. Γέροι ψαράδες

Το 1902, ο Ούγγρος καλλιτέχνης Csontváry Kosztka Tivadar, δημιούργησε τους «Γέρους ψαράδες». Αν και ο πίνακας φαίνεται συνηθισμένος στην αρχή, υπάρχει κάτι πολύ ασυνήθιστο. Μέσα από τον πίνακα αυτό, ο Tivadar υπονοεί κάτι που έμεινε κλειστό όσο ζούσε ο καλλιτέχνης.

Πολλοί λόγοι σκέφτηκαν να βάλουν έναν καθρέφτη στη μέση του πίνακα. Κάθε άνθρωπος έχει το Θεό (δεξιός ώμος του ψαρά), και τον Διάβολο (αριστερός ώμος του ψαρά) μέσα του.

9. Το δράμα της αυστριακής Mona Lisa

Gustav Klimt, ’Portrait of Adele Bloch-Bauer I’, 1907.

Ο Klimt απεικόνισε τη γυναίκα του Αυστριακού μεγιστάνα της ζάχαρης Ferdinand Bloch-Bauer σε έναν από τους πίνακες του. Όλη η Βιέννη συζητούσε την ερωτική σχέση του διάσημου καλλιτέχνη με την Adele. Ο πληγωμένος σύζυγος ήθελε να πάρει εκδίκηση από τους εραστές, αλλά διάλεξε έναν ασυνήθιστο τρόπο. Παρήγγειλε ένα πορτραίτο της Adele και έκανε τον Klimt να φτιάξει εκατοντάδες σκίτσα ελπίζοντας ότι ο καλλιτέχνης θα βαριόταν τη γυναίκα.

Ο Bloch-Bauer ήθελε αυτό να κρατήσει μερικά χρόνια, έτσι ώστε η γυναίκα του να δεις πως τα αισθήματα του Klimt σβήνανε. Ο Bloch-Bauer πλήρωσε τον καλλιτέχνη πολύ καλά. Όλα τελείωσαν σύμφωνα με το σχέδιο του άντρα. Το έργο ολοκληρώθηκε σε 4 χρόνια, και οι εραστές απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλο. Η Adele Bloch-Bauer ποτέ δεν έμαθε ότι ο άντρας της γνώριζε για τη σχέση με τον Klimt.

10. Ο πίνακας που ξαναζωντάνεψε τον Gauguin

Paul Gauguin, ’Where Do We Come From? What Are We? Where Are We Going?’, 1897-1898.

Ο πιο διάσημος πίνακας του Gauguin διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά, όπως τα κείμενα της Καμπάλα που ενδιέφεραν τον καλλιτέχνη πολύ. Μια αλληγορία της πνευματικής και σωματικής ζωής του ανθρώπου ξεκινά από τη γέννηση της ψυχής (κοιμισμένο μωρό στην αριστερή κάτω γωνία) και τελειώνει με το αναπόφευκτο του θανάτου (ένα πουλί κρατά μια σαύρα στην αριστερή κάτω γωνία).

Ο Gauguin δούλευε αυτόν τον πίνακα στην Ταϊτή, που είχε γίνει το καταφύγιο του από τον πολιτισμό. Τότε, η φυγή του δεν ήταν πολύ επιτυχημένη. Η πλήρης φτώχεια τον οδήγησε σε σοβαρή κατάθλιψη. Όταν τελείωσε τον πίνακα, ο οποίος θα γινόταν η πνευματική του διαθήκη, ο Gauguin πήρε ένα κουτί αρσενικό και πήγε στα βουνά για να αυτοκτονήσει.

Δεν είχε υπολογίσει σωστά τη δόση και η προσπάθεια του απέτυχε. Το επόμενο πρωί, σύρθηκε ως την καλύβα του και κοιμήθηκε. Ένιωσε μια ξεχασμένη δίψα για ζωή όταν ξύπνησε. Το 1898, μπήκε σε ένα νέο, πιο επιτυχημένο στάδιο της καριέρας του.