ΒΟΤΑΝΑ: Θυμάρι (Thymus Vulgaris)

Οικογένεια: Lamiaceae, Γένος: Thymus 

Το θυμάρι - ή θύμος, όπως το ονόμαζαν οι αρχαίοι- προέρχεται από το ρήμα θύω, το οποίο, μεταξύ άλλων, σήμαινε θυμιατίζω και θυσιάζω. Είναι αρωματικό ετήσιο ποώδες φυτό. Πρόκειται για το φυτό με τις περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες, καθώς παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, χάρη στα συστατικά της θυμόλης και της καρβακρόλης που περιέχει. 

Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.Θεωρείται αντισπασμωδικό των πεπτικών οδών διευκολύνοντας την πέψη, ενώ ηρεμεί τις νευρικές συσπάσεις του στομάχου και του εντέρου. Ως σιρόπι ηρεμεί τον επίμονο βήχα  και λειτουργεί ως αποχρεμπτικό, ενώ το αιθέριο έλαιο του θυμαριού έχει ισχυρές αντισηπτικές, αντιβακτηριδιακές και μυκητοκτόνες ιδιότητες.  Ακόμη, το αιθέριο έλαιο του θυμαριού χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία για το κρύωμα, το βήχα, τις μεταδοτικές ασθένειες τη βρογχίτιδα και για ανακούφιση μυϊκών πόνων.

Επίσης, σε περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και έντονου άγχους χαρίζει πνευματική διαύγεια και τονώνει τα νεύρα. Τέλος, βοηθά στην αντιμετώπιση της τριχόπτωσης και είναι εξαιρετικό για τον καθαρισμό των δοντιών (οι Κρητικοί τρίβουν τα ούλα τους με θυμάρι για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας).

Το θυμάρι χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική, ενώ σαν χειμωνιάτικο ρόφημα συνδυάζετε υπέροχα με τσάι του βουνού, μέντα και φασκόμηλο.Προσοχή, η συνεχή εσωτερική χρήση μπορεί να προκαλέσει υπερλειτουργία του θυρεοειδούς, καθώς και δηλητηρίαση, τα συμπτώματα της οποίας είναι έμετος, ζαλάδες, διάρροια και καρδιακή κατάπτωση. 

Οι πληροφορίες που δίνονται είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν συνίσταται να λαμβάνετε βότανα αλόγιστα χωρίς τη συμβουλή ειδικού.