ΒΟΤΑΝΑ: Αρτεμισία (Artemisia Vulgaris)

Οικογένεια: Αsteraceae Γένος: ArtemisiaΗ Αρτεμισία (Mugwort) ή Αψιθιά είναι ένα αυτοφυές, αρωματικό πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος μέχρι 2 μέτρα, έχει ξυλώδη ρίζα και ανήκει στην οικογένεια των Σύνθετων (Αsteraceae).Τη συναντάμε σε όλη την Ευρώπη, την Ασία την Βόρεια Αφρική και τη Βόρεια Αμερική, ενώ στην Ελλάδα φύονται επτά διαφορετικά είδη Αψιθιάς, κυρίως στα ορεινά δάση της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Κρήτης. Η ελληνική ονομασία του φυτού πιστεύεται πως δόθηκε προς τιμήν της θεάς ¶ρτεμης, ενώ στα αγγλικά ονομάστηκε wormwood-σκουληκόξυλο, εξαιτίας της ιδιότητάς του να καταπολεμά τους σκώληκες των εντέρων.Το φυτό καλλιεργείται από τα βιβλικά χρόνια, για την αντιμετώπιση των επιδημιών και ως έντομο-απωθητικό, ενώ η πικράδα του αντιπροσωπεύει μεταφορικά την αμαρτία στην βίβλο. Ο Ιπποκράτης αναφέρει την Αψιθιά ως βότανο που επισπεύδει και διευκολύνει το τοκετό, ενώ ο Διοσκουρίδης γράφει «…όταν ανακατεύεις το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους». Θεωρούσαν επίσης, ότι δυναμώνει την μνήμη, βοηθά στους μυϊκούς πόνους και τους πόνους των αρθρώσεων, καθώς και πως δυναμώνει την όραση και βαθαίνει τον ύπνο. Εξ αιτίας αυτής της τελευταίας ιδιότητας στα χωριά γέμιζαν τα μαξιλάρια με Αψιθιά. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες συνήθιζαν να βάζουν φύλλα Αρτεμισίας στα σανδάλια τους, προκειμένου να αποφύγουν τις μυκητιάσεις και να ανακουφίσουν τα πονεμένα πέλματα, ενώ η φήμη ότι το φυτό καταπραΰνει τα πληγωμένα και κουρασμένα πόδια κρατάει μέχρι σήμερα. Επίσης, οι Κινέζοι χρησιμοποιούν την Αρτεμισία από το 500 π.Χ. και μέχρι σήμερα αποτελεί σημαντικό βότανο στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική.Η Αψιθιά περιέχει αιθέρια έλαια, πικρές ουσίες, τανίνη, ρητίνη, ινουλίνη, αψινθίνη, φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα, βιταμίνες Α, Β1, Β2, C κ.α. Από το φυτό εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο πράσινου χρώματος, η αψίνθη, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν στη φαρμακολογία βοτάνων για τις αιμοστατικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές και αντισηπτικές ιδιότητές του, καθώς και για την παρασκευή του αλκοολικού ποτού αψέντι αλλά και του βερμούτ. Η τελευταία αυτή χρήση του όμως, περιορίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε ότι το συστατικό θουγιόνη που περιέχει σε υπερβολικές δόσεις προκαλεί βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα και παραισθήσεις. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για την εξομάλυνση της εμμηνορρυσίας και ως τονωτικό του πεπτικού συστήματος. Θεωρείται πως βοηθάει τόσο ως εμμηναγωγό προκαλώντας αιμορραγία, όσο και στην αντιμετώπιση της υπερβολικής εμμηνόρροιας. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, ενώ συντελεί και στο αδυνάτισμα. Παράλληλα θεωρείται πως ενεργοποιεί το πεπτικό σύστημα και αντιμετωπίζει τη δυσπεψία, τις καούρες και το "φούσκωμα". Επιπλέον, διαθέτει ήπια νευροτονωτική δράση που βοηθά σε περιπτώσεις κατάθλιψης και μειώνει την ένταση και το στρες. Τέλος, υποστηρίζεται πως έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και βοηθά σε περιπτώσεις χολικής ανεπάρκειας, καθώς και στην καταπολέμηση των ρευματισμών.Η κατανάλωση της Αρτεμισίας πρέπει να γίνεται με πολύ μεγάλη προσοχή και μόνο κάτω από την επίβλεψη ειδικού. Πολυήμερη κατανάλωση της ενδέχεται να προκαλέσει ζαλάδες και πονοκεφάλους.
Οι πληροφορίες που δίνονται είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν συνίσταται να λαμβάνετε βότανα αλόγιστα χωρίς τη συμβουλή ειδικού.