ΒΟΤΑΝΑ: Φλισκούνι (Mentha Pulegium) Οικογένεια: Lamiaceae, Γένος: Mentha

Πρόκειται για ένα πολυετές αυτοφυές φυτό με ποικιλία μορφών, που ανήκει στο γένος Mentha της οικογένειας των Χειλανθών (Lamiaceae). Είναι ενδημικό σε όλη την Ευρώπη την Μεγάλη Βρετανία και την δυτική Ασία, ενώ αναπτύσσεται γενικά σε υγρούς τόπους και φτάνει σε ύψος μέχρι 20 εκατοστά. Αρχικά, το Φλισκούνι (Pennyroyal) σχηματίζει ένα μικρό φυτό που αναδίδει έντονα το άρωμα μέντας, όμως στα μέσα περίπου του καλοκαιριού ανθοφορεί σχηματίζοντας στο ανώτερο φύλλωμα σπείρες λουλουδιών. Είναι το μικρότερο από τα φυτά του είδους Μέντα και πολύ διαφορετικό από όλα τα άλλα. Χρήσιμα μέρη του είναι τα φύλλα και οι ανθισμένες κορυφές.Το Φλισκούνι είναι το πιο περιεκτικό είδος σε συστατικά του γένους της μέντας. Έχει γλυκιά γεύση και μπορεί να καταναλωθεί ευχάριστα ως ρόφημα. Περιέχει τις μεγαλύτερες ποσότητες μενθόλης απΆ όλα τα είδη μέντας, τανίνες, τοκοφερόλες, φλαβονοειδή, χολίνη, αλκοόλες και πολλά άλλα ιχνοστοιχεία και μέταλλα.

Ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης, και ο Πλίνιος το ανέφεραν συχνά σαν φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία. Στην Αρχαία Ελλάδα έβαζαν φλισκούνι στο νερό του μπάνιου τους. Αργότερα μετά τον 6ον αιώνα μ.Χ έφτιαχναν κρέμες με αιθέριο έλαιο από φλισκούνι για να καθαρίζουν τα δόντια τους. Πήρε το όνομα του από τον ρωμαίο Πλίνιο λόγο της ικανότητας του να απομακρύνει τους ψύλλους (pulex στα λατινικά). Στην Κρήτη ήταν βότανο γνωστό στη λαϊκή ιατρική, όπου το χρησιμοποιούσαν ως θερμαντικό, αντιεμετικό, κατά της διάρροιας και των εντερικών παρασίτων. Σε διάφορες περιοχές της Κρήτης το χρησιμοποιούσαν επίσης, κατά της διόγκωσης της σπλήνας, ως αφροδισιακό και ως κατάπλασμα σε ερεθισμούς του δέρματος. Χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα ως σήμερα σαν αρωματικό στη μαγειρική, την οινοποιία και στη φαρμακοποιία και ως μπαχαρικό κυρίως σε γλυκά και ποτά αλλά και σε πολλά φαγητά και σάλτσες. Το φυτό έχει επίσης χρησιμοποιηθεί και ως απωθητική ουσία για διάφορα έντομα.

Σήμερα θεωρείται πως έχει σπασμολυτικές, διεγερτικές, εφιδρωτικές και σε υψηλές δόσεις αφροδισιακές ιδιότητες. Δρα ευεργετικά σε περιπτώσεις νευρικότητας, αϋπνίας, ιλίγγων, πονοκεφάλων και ατονίας του πεπτικού συστήματος. Παράλληλα δρα ως χολαγωγό βοηθώντας τη λειτουργία του συκωτιού. Έχει επίσης αντισηπτική δράση, καταπραΰνοντας το βήχα και τη καταρροή και ανακουφίζει το κρυολόγημα. Καταπραΰνει ακόμη, το στομαχικό και το εντερικό άλγος και ενισχύει την πέψη.  Επίσης θεωρείται ότι προαγάγει την εμμηνόρροια. Τα φρέσκα φύλλα του φυτού αν τα τρίψουμε πάνω στις ερεθισμένες αρθρώσεις ανακουφίζουν τους πόνους των ρευματισμών, αν τριφτούν στο μέτωπο σταματούν το πονοκέφαλο, πάνω σε τσιμπήματα εντόμων μαλακώνουν τη φαγούρα, ενώ εάν τριφτούν στα ούλα απομακρύνουν την κακοσμία του στόματος.Το αιθέριο έλαιο του φυτού χρησιμοποιείται ακόμη, για γαργάρες σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και ρινικών φλεγμονών. Επιπρόσθετα, μέσα από έρευνες έχει αποδειχθεί ότι το Φλισκούνι, έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση λόγω των φαινολικών του ουσιών, αναστέλλοντας  τις αρνητικές επιδράσεις των ελευθέρων ριζών.
Ευρέως διαδεδομένη είναι η χρήση του βοτάνου σε αρωματικές παστίλιες για το λαιμό αλλά και στη παρασκευή του αρωματικού Λικέρ μέντας, το οποίο λέγεται πως τονώνει το νευρικό σύστημα.Απαγορεύεται η χρήση του φυτού σε θηλάζουσες μητέρες γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην παραγωγή γάλακτος.

Οι πληροφορίες που δίνονται είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν συνίσταται να λαμβάνετε βότανα αλόγιστα χωρίς τη συμβουλή ειδικού.