ΒΟΤΑΝΑ: Ταραξάκο (Taraxacum Officinale) Οικογένεια: Asteraceae, Γένος: Taraxacum

Το Ταραξάκο (Dandelion) ή Πικραλίδα ή Αγριοράδικο είναι ένα ποώδες πολυετές φυτό με μακριά φύλλα και οδοντωτά κίτρινα άνθη, που ανήκει στην οικογένεια των Αστεροειδών (Asteraceae). Φτάνει σε ύψος περίπου τα 30εκ. και το συναντάμε σε εύκρατες περιοχές σε όλο τον κόσμο. Τα φρέσκα φύλλα του φυτού καταναλώνονται ως σαλάτα και είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β και C ενώ η περιεκτικότητα τους σε σίδηρο είναι υψηλότερη από εκείνη που έχει το σπανάκι.Το Ταραξάκο είναι γνωστό από την αρχαιότητα και χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο κατά του καρκίνου του μαστού για πάνω από 1.100 χρόνια, ενώ οι Κινέζοι το χρησιμοποιούσαν τόσο ως τροφή, όσο και ως φαρμακευτικό βότανο. Η καταγωγή της λέξης είναι ελληνική και αποδίδεται στην ιδιότητα του φυτού να αποκαθιστά τις διαταραχές στον ανθρώπινο οργανισμό.

Περιέχει υδατάνθρακες, σάκχαρα, φυτικές ίνες, λίπος, πρωτεΐνη, βιταμίνες Α, C, Ε, Κ, B6, βήτα-καροτένιο, λουτεΐνη ζεαξανθίνη, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, παντοθενικό οξύ, φολικό οξύ, χολίνη, μέταλλα, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο και ψευδάργυρο. Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός του στελέχους περιέχουν μια πικρή ουσία τη λακτοπικρίνη (lactupircin) καθώς και τανίνες, ινσουλίνη και καουτσούκ. Τα φύλλα του είναι πολύ πλούσια σε άλατα, κάλιο, σίδηρο, βιταμίνη A, B, C, D και μαγνήσιο. Χρησιμοποιείται ολόκληρο το φυτό, οι ρίζες και ο βλαστός με τα φύλλα νωπά ή αποξηραμένα.

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το Ταραξάκο χρησιμοποιείται για ένα μεγάλο φάσμα προβλημάτων υγείας, καθώς φαίνεται να έχει πραγματικά αξιοθαύμαστες ιδιότητες. Το βότανο φαίνεται πως καθαρίζει αποτελεσματικά το αίμα και τους ιστούς από τις βλαβερές τοξίνες που συγκεντρώνονται στο σώμα. Τονώνει τις λειτουργίες του ήπατος, καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής και κρατά τη χοληστερίνη σε χαμηλά επίπεδα. Είναι έξοχο ορεκτικό λόγω των πικρών ουσιών που περιέχει, βελτιώνει τη λειτουργία της πέψης, προκαλεί έκκριση γαστρικών υγρών και ωφελεί σε όλες τις πεπτικές διαταραχές, όπως δυσπεψία, διάρροια, κολίτιδες, ακόμα και έλκος στομάχου και στις ελκώδεις φλεγμονές των εντέρων ενώ θεωρείται ήπιο καθαρτικό 6-8 ώρες μετά από τη χρήση του. Βοηθά εξαιρετικά το συκώτι σαν τονωτικό και απομακρύνει τοξίνες κάθε προέλευσης. Έχει ισχυρές διουρητικές ιδιότητες που όμως δεν δημιουργούν απώλειες καλίου, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα διουρητικά, καθώς περιέχει άφθονη ποσότητα και τροφοδοτεί τον οργανισμό μας όσο το καταναλώνουμε. Επίσης, φαίνεται να έχει ισχυρή αντιβακτηριδιακή δράση και σύμφωνα με Κινέζους βοτανοθεραπευτές ενδέχεται να είναι αποτελεσματικό ακόμη και σε πολύ ισχυρά βακτήρια. Θεωρείται άριστη πηγή πρόσληψης καλίου αλλά και ασβεστίου. Οι ρίζες του μπορούν να αλεστούν και να χρησιμοποιηθούν σαν υποκατάστατο του καφέ ή ως ενισχυτικό γεύσης του καφέ. Παράλληλα θεωρείται πως συντελεί δραστικά και στην καύση του λίπους, ενώ φαίνεται να είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για τη τόνωση, αποτοξίνωση και ρύθμιση των λειτουργιών του ανθρώπινου οργανισμού.

Επίσης, το άσπρο υγρό που βγάζει ο βλαστός και η ρίζα του φυτού χρησιμοποιείται σε καλόγερους, δοθιήνες, μυρμηγκιές, ερεθισμένο δέρμα και φλεγμονές. Ακόμη,  έχουν αποδοθεί στο βότανο και πολλές αφροδισιακές ιδιότητες, καθώς φαίνεται ότι τονώνει τη γενετήσια ορμή και βελτιώνει την ερωτική διάθεση. 

Στη μαγειρική χρησιμοποιούνται τα νεαρά φύλλα σε σαλάτες και τα μεγαλύτερα λόγω της πικράδας τους, καταναλώνονται βραστά ως χόρτα. Με τα λουλούδια του αρωματίζουν το κρασί και φτιάχνουν μαρμελάδες, ενώ στη Πολωνία τα χρησιμοποιούν για να φτιάξουν ένα υποκατάστατο γλυκού σιροπιού με την προσθήκη λεμονιού.

Οι πληροφορίες που δίνονται είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν συνίσταται να λαμβάνετε βότανα αλόγιστα χωρίς τη συμβουλή ειδικού.