ΑΛΗΘΕΙΕΣ: Κράξτε μαζί μας:Τις σιλικονάτες γκόμενες, που νομίζουν πως το έξω θα σώσει το μέσα

Ποιόν θες να κράξεις και γιατί;
Τις σιλικονάτες γκόμενες, που νομίζουν πως το έξω θα σώσει το μέσα. Τι γιατί; Μπούχτησε ο τόπος πια! Μισό θέλω να κράξω κι αυτόν με τον οποίο τα έφτιαξε. Τι γιατί; Φίλος μου ήταν. Α και μένα. Πρωτίστως εμένα. ΓΙα την ηλιθιότητα μου…
Κράξτε μαζί μας λοιπόν!
Τον ξέρεις. Τόσα χρόνια τον ξέρεις και από την καλή και από την ανάποδη! Βλέπεις όταν τον γνώρισες ήσουν μικρό κοριτσάκι. Μη βλέπεις τώρα που έγινες γυναίκα(;). Μαζί του θυμάσαι αυτό το κορίτσι ακόμα. Περνάτε μαζί μέρες που γίνονται χρόνια και αυτή η σχέση όσο παλιώνει στεριώνει. Δεν χρειάζεται να είναι ερωτική η σχέση. Ή τουλάχιστον μπορεί να ξεκινήσει έτσι μα στην τελική μένει το άλλο. Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται χωρίς να επικρατεί εκείνο το ίδιο ερωτικό στοιχείο.

Και έρχεται ρε φίλε αυτή η ΑΛΛΗ και τα φτιάχνουν. Τα φτιάχνουν και ΑΠΑΙΤΕΙ να είναι η μόνη γυναίκα στη ζωή του.

Οποιαδήποτε «φίλη» από το παρελθόν επιβάλλεται να εξαφανιστεί. Και αν είναι και πιο ωραία της στην μούρη τότε πρέπει να την καταπιεί η γη. Που πας μαντάμ που έχεις πρότυπο την Αντριάνα Λίμα και έγινες σκέτο βλήμα! Δεν χρειάζεται θεωρώ να περιγράψω περισσότερο την γυναίκα βδέλλα έτσι; Με την μούρη Μάικλ Τζάκσον και ύφος βατράχου. Και με καρδιά… μισό, είπα καρδιά;; Γράψε άκυρο. Θησαυροφυλάκιο κρύβει στο σημείο πίσω από τα σιλικονάτα στήθη. Εκεί αποθηκεύει όλα τα δώρα που απαιτεί από κάθε θύμα της. Και οκ, πες αυτό το δέχεσαι. Υπάρχει και τούτο το είδος ανθρώπου. Αυτό όμως που δεν λες να χωνέψεις με την καμία όμως είναι πως ο δικός ΣΟΥ φίλος, άνθρωπος, κοιμάται το βράδυ με ένα τέτοιο «πλάσμα»!

Ρε φίλε πόσο ξεφτιλισμένος μπορεί να είσαι; ΠΟΣΟ;
Να σου χακάρει τον λογαριασμό στο φέις;
Να σβήνει όλα τα θηλυκά που θεωρεί απειλή;
Να περιμένει με λύσσα πάνω από τον υπολογιστή/κινητό να κράξει όποιαν τολμήσει να σου στείλει μήνυμα;
Και εσύ… εσύ να στέλνεις μηνύματα ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΦΕΙΣ για να ενημερώνεις αυτές που θεωρείς φίλες σου. Είσαι άντρας που τιμάς τα παντελόνια σου εσύ;
Τέτοια είναι η τιμή σου ρε; Κρυμμένη πίσω από ένα πλάσμα με πλασματικά μάτια, στήθια, χείλια, καρδιά; Τι τα χαράμισα τα χρόνια κοντά σου;
Όχι ρε δεν θα κράξω εσένα. Εμένα θα κράξω, που φάνηκα τόσο ηλίθια. Που σε αποδέχτηκα όπως ήσουν με όσους ήσουν.
Ανθρωπάκι εσύ, μαλ@κ@ς εγώ. Που άντεξα. Που πίστεψα. Που αγάπησα.
Ανάθεμα την ώρα που τα δέχτηκα όσα δέχτηκα.
Καθείς μένει με όσους αξίζει.
Και σένα σου αξίζει το σιλικονάτο. Πάρτο και πλήρωνε την «συντήρηση» του. Εγώ θα μαζέψω τις ρυτίδες έκφρασής μου και θα συνεχίσω να γελώ ρε. Με την καρδιά μου. Χωρίς να φοβάμαι για το μέτωπο που σκάει.
Και που ‘σαι αγορίνα. Όταν σε αφήσει σύξυλο επειδή ο επόμενος θα έχει μεγαλύτερες καταθέσεις στην τράπεζα μη σε δω να μυξοκλαίς πάλι ε; Και να χαρείς μη γυρίσεις πίσω εκλιπαρώντας να σε συγχωρέσω. Δεν είμαι ο Θεός. Ένας άνθρωπος είμαι που τώρα με αγαπώ όσο ποτέ δεν τόλμησα και αποφάσισα να έχω δίπλα μου μόνο όσους ξέρουν να αγαπούν το ίδιο.
Τράβα το δρόμο σου και βρες τα με σένα.
Έχει γεμίσει ο τόπος ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές. Το τζάμπα μαζί μου μας τελείωσε.

ΥΠ. Μαντάμ να χαίρεσαι το αγόρι σου. Εύχομαι μια μέρα να καταφέρεις να δεις με τα μάτια της καταχωνιασμένης σου καρδιάς. Δεν μπορεί κάπου εκεί μέσα θα την έχεις. Και τότε εύχομαι να προσπαθήσεις έστω τόσο να φτιάξεις την εικόνα σου την εσωτερική. Δεν σε σώζει μόνο το έξω μάνα μου. Ότι και να κάνεις εκείνο γερνάει. Μα το μέσα μπορεί να ανθίζει ανα πάσα στιγμή. Τι σου λέω τώρα και εσένα έ; Καλά άντε να πάρεις ‘κανα μάσκαρα να συνέλθεις η γυναίκα.