ΓΑΜΟΣ: Μη με λυπάστε που χώρισα. Να με λυπόσασταν αν έμενα σε αυτό το γάμο!

Τις προάλλες, συνάντησα για πρώτη φορά τον πατέρα μιας συμμαθήτριας της κόρης μου. Ενώ μιλούσαμε για τα παιδιά μας, προέκυψε το θέμα του που μέναμε. Τότε ήταν που του είπα ότι ο άντρας μου κι εγώ ήμασταν χωρισμένοι.

“Ω… Λυπάμαι”, μου είπε με χαμηλωμένη φωνή ενώ άλλαξε και η έκφραση του προσώπου του. Θαρρώ πως δεν ήταν από αμηχανία. Ήταν από αηδία. Έδειχνε λες και του είχα πει κάτι φοβερά αηδιαστικό. Ήταν τα πιο ντροπιαστικά 3 λεπτά της ζωής μου. Αμέσως έφυγα και πήγα να μιλήσω με άλλους γονείς.

Την τελευταία βδομάδα, άρχισα να μιλάω με έναν άντρα σε μια καφετέρια που είχε ένα γιο στη ηλικία της κόρης μου. Μιλούσαμε για την γυναίκα του και το άλλο τους παιδί, όταν με ρώτησε ξαφνικά που είναι η κόρη μου.

“Είναι με τον πατέρα της σήμερα. Είναι το δικό του Σαββατοκύριακο. Έχουμε πάρει διαζύγιο”.

Και να τη πάλι: Αυτή η έκφραση. “Λυπάμαι πολύ”, μου είπε και φαινόταν σχεδόν σοκαρισμένος που μια χαρούμενη και γεμάτη ζωή γυναίκα μπορούσε να είναι, προς Θεού, διαζευγμένη! Έπρεπε εμείς οι χωρισμένες να είμαστε δυστυχισμένες;

Αντί να φύγω όπως είχα κάνει με τον άλλο άντρα, τον κοίταξα και είπα: “Μην αγχώνεσαι, όλα καλά. Είναι πολύ καλός πατέρας, αγαπά την κόρη του και θέλει να περνάει χρόνο μαζί της. Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν χειρότερα…”. Τον χαιρέτισα κι έφυγα.

Θα ήθελα να πω κάτι σε όλους όσοι νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν τη λύπη τους που είμαι διαζευγμένη:
Μη με λυπάστε.

Είμαι γερή, έχω τη δουλειά μου και κάνω ότι μπορώ για να μεγαλώσω από κοινού ένα παιδί που είναι επίσης γερό.

Μη με λυπάστε.

Δεν είμαι άρρωστη. Έχω κάποια οικονομικά προβλήματα, αλλά είμαι μορφωμένη και σταδιακά θα σταθώ στα πόδια μου, σε αντίθεση με άλλους. Έχω κάποιον που μεγαλώνει μαζί μου το παιδί και που αγαπά την κόρη του ακόμα και αν εμείς έχουμε τις συγκρούσεις και τα προβλήματά μας. Έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου σήμερα και ίσως να μην την έχω αύριο, αλλά σήμερα τουλάχιστον, είμαι καλά.

Μη λυπάστε τη κόρη μου!

Ο πατέρας της δεν είναι το κάθαρμα που δεν πληρώνει διατροφή ή δεν νοιάζεται. Ούτε η μητέρα της είναι η μέγαιρα που κοιτάζει πώς να εμποδίσει την επικοινωνία με τον πατέρα της. Ναι η κόρη μου θα ήθελε να είμαστε ξανά μαζί με τον μπαμπά της αλλά έχει δύο γονείς δίπλα της, που την αγαπάνε. Θα μπορούσε να ήταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση.

Μη με λυπάστε που είμαι στην τρίτη δεκαετία της ζωής μου και μόνη.

Να χαίρεστε που προχωράω με την ζωή μου και ψάχνω κάποιον που θα με αποδεχτεί χωρίς να θέλει να με αλλάξει. Να χαίρεστε που είμαι αρκετά δυνατή για να πω, “Τέλειωσα!”. Κάποιες φορές θέλει περισσότερη δύναμη για να αφήσεις κάτι παρά για να το κρατήσεις. Να χαίρεστε που ξυπνάω κάθε μέρα με θετική ενέργεια αντί για τον πόνο και το άδειο συναίσθημα που είχα τα τελευταία δύο χρόνια του γάμου μου.

Μη λυπάστε για το διαζύγιο μου.

Εάν δεν το έχετε προσέξει, η Γη συνεχίζει να γυρίζει και η ζωή συνεχίζεται. Το μόνο που έπρεπε να κάνω εγώ ήταν να σηκωθώ και να συνεχίσω να περπατώ και το κάνω. Υπάρχουν μέρες που νιώθω πως το διαζύγιο δεν θα με πάρει από κάτω και άλλες που το νιώθω σαν ένα τεράστιο κύμα που μου φέρνει άγχος και θλίψη και με χτυπά με τόση δύναμη που σχεδόν με σκεπάζει. Με ρίχνει. Αλλά στέκομαι ακόμα. Το διαζύγιο, μου απέδειξε για άλλη μια φορά, ότι είμαι ικανή, γενναία και δυνατή. Ότι ο παλιός μου εαυτός, πριν τον γάμο, δεν είχε εξαφανιστεί, είχε απλά φύγει για λίγο. Τώρα επέστρεψα και γίνομαι όλο και πιο δυνατή.

Πρόσεξε κόσμε. Αυτή η τριάντα κάτι, διαζευγμένη θα σου δείξει τι μπορεί να κάνει!