ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα: Τι πρέπει να γνωρίζετε για την ύπουλη πάθηση

Τη ζωή του κινδύνευσε να χάσει ένας 67χρονος, που έπασχε από αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, όταν στην προσπάθειά του να αλλάξει μια λάμπα έπεσε από σκαμπό και έσπασε τον αυχένα του!

Το μοιραίο αποφεύχθηκε, αφού ο 67χρονος υποβλήθηκε σε σπονδυλοδεσία, κατά τη διάρκεια οκτάωρης λεπτής χειρουργικής επέμβασης, καθώς ο νωτιαίος μυελός του συγκρατούνταν μόνο από τους μύες!

«Το κάταγμα του αυχένα ήταν πλήρως ασταθές και το κεφάλι του ασθενή στηριζόταν μόνο από τους μύες» αναφέρει χαρακτηριστικά ο στρατιωτικός ιατρός κ. Παναγιώτης Κυριακόγγονας, νευροχειρουργός στο 417 ΝΙΜΤΣ, που χειρούργησε τον 67χρονο.

Ο τραυματίας παραπέμφθηκε στο 417 ΝΙΜΤΣ από άλλο νοσοκομείο, αφού δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την περίπτωσή του. Σύμφωνα με τον απεικονιστικό έλεγχο, είχε υποστεί κατά την πτώση από ύψος ενός μέτρου, κάταγμα Α6-Α7 σε όλες τις κολώνες της ΑΜΣΣ, με υπεξάρθρημα του Α6 επί του Α7 σπονδύλου. Κλινικά είχε έντονο πόνο στον αυχένα καθώς και πόνο και αδυναμία στο αριστερό χέρι.

«Οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε επιτυχώς σε επέμβαση συνιστάμενη σε πρόσθια προσπέλαση και σπονδυλοδεσία (Α6-Α7) με κλωβό και προσπονδυλική πλάκα» τόνισε ο κ. Κυριακόγγονας και πρόσθεσε «στη συνέχεια, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο, του έγινε οπίσθια προσπέλαση και οπισθοπλάγια σπονδυλοδεσία από τον 3ο αυχενικό σπόνδυλο μέχρι τον 2ο θωρακικό».

Μετά την πολύωρη χειρουργική επέμβαση ο 67χρονος παρέμεινε στο νοσοκομείο για μια εβδομάδα, στη συνέχεια επέστρεψε στο σπίτι του και μετά από δύο μήνες στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Αξίζει να τονιστεί ότι ο 67χρονος έπασχε από αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, μια ύπουλη κατά τους γιατρούς πάθηση της σπονδυλικής στήλης, την οποία είχε παραμελήσει.

Η ύπουλη χρόνια νόσος…

Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης ασθένεια, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οποία εντοπίζεται στη σπονδυλική στήλη. Επηρεάζει τις αρθρώσεις μεταξύ των σπονδύλων καθώς και τους συνδέσμους μεταξύ αυτών και προκαλεί οστεοποίηση και συνένωσή τους. Εμφανίζεται σε 1-7 ανθρώπους ανά 100.000, πιο συχνά σε άνδρες και το μέγιστο της εμφάνισής της είναι οι ηλικίες 17-37, πολύ συχνά όμως παραμένει αδιάγνωστη για αρκετά χρόνια, όταν εμφανίζεται σε ήπια μορφή.

Βασικά συμπτώματα της ύπουλης αυτής πάθησης είναι διάχυτοι πόνοι στην σπονδυλική στήλη και ακαμψία και δυσκολία στις κινήσεις.

Καθ” ύλην αρμόδιος ειδικός ιατρός είναι ο ρευματολόγος και απαραίτητη είναι η συνδρομή εξειδικευμένου φυσικοθεραπευτή και γυμναστή. Για περιστατικά που οι παραμορφώσεις και η δυσκαμψία των αρθρώσεων και ειδικά της σπονδυλικής στήλης προκαλούν έντονες ενοχλήσεις στον ασθενή, απαραίτητη είναι η έγκαιρη συνδρομή χειρουργού σπονδυλικής στήλης με εξειδίκευση σε επεμβάσεις όπως είναι οι διορθωτικές οστεοτομίες της σπονδυλικής στήλης.

Η διάγνωση της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας βασίζεται στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων του ασθενούς με φυσική εξέταση, στην αξιολόγηση ακτινογραφιών (X-ray) και στις εξετάσεις αίματος.
Η θεραπεία της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας περιλαμβάνει τη χρήση των φαρμάκων για τη μείωση της φλεγμονής και την καταστολή της ανοσίας. Η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί και με φυσικοθεραπεία και άσκηση. Ασπιρίνη και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται συνήθως για να μειώσουν τον πόνο και την δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης και των άλλων αρθρώσεων.

Ένα από τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα είναι η οστεοπόρωση, σε διάφορους βαθμούς. Έτσι η σπονδυλική στήλη από τη μία χάνει την ελαστικότητά της (γιατί έχουν οστεοποιηθεί όλοι οι σύνδεσμοι) και από την άλλη την αντοχή της (λόγω της οστεοπόρωσης), με αποτέλεσμα εύκολα να δημιουργούνται κατάγματα, κυρίως στην κατώτερη αυχενική και κατώτερη θωρακική μοίρα, τα οποία είναι πλήρως ασταθή.

Η μόνη θεραπεία των καταγμάτων αυτών είναι συνήθως χειρουργική (σπονδυλοδεσία), είτε μόνο οπίσθια, είτε συνδυασμένα πρόσθια και οπίσθια, με επέκταση τουλάχιστον δύο σπονδύλους άνω και κάτω του κατάγματος.

Τέλος, αξίζει να τονιστεί και πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διασωλήνωση και αναισθησιολογική αντιμετώπιση των ασθενών αυτών.