ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Γιατί το πλέξιμο είναι καλό για τον εγκέφαλό σας: Ένας Νευρολόγος εξηγεί.

Μια καλή μια ανάποδη,μια καλή μια ανάποδη,μια καλή μια ανάποδη. Ο επαναλαμβανόμενος ρυθμός του πλεξίματος, σας ηρεμεί,σας κάνει να αισθάνεστε άνετα και να συγκεντρώνεστε.

Δεν είναι καθόλου παρατραβηγμένο να δείτε το πλέξιμο σαν εξάσκηση του μυαλού ή σαν ένα είδος προσωπικής νοητικής ανασυγκρότησης(meditation).

Ευτυχώς, η επιστήμη της νευρολογίας έχει προοδεύσει τόσο ώστε να θεωρεί την μόδα του πλεξίματος σαν την ‘νέα γιόγκα’.

Η έρευνα έδειξε πως το πλέξιμο και κάθε άλλου είδους τέχνη με τα χέρια, όπως το βελονάκι,ο αργαλειός και η ραπτική έχουν πολλά κοινά στο να προάγουν την αποφόρτιση του μυαλού αλλά και τον διαλογισμό . Έτσι, έχουν θετικό αποτέλεσμα στην υγεία και ευεξία του μυαλού .

Σε μια διαδικτυακή έρευνα της θεραπεύτριας Betsan Corkhill, στην Αγγλία, σε περισσότερους από 3.545 ανθρώπους που ασχολούνται με το πλέξιμο,έδειξε πως όταν οι άνθρωποι αυτοί ερωτήθηκαν πώς αισθάνονται είπαν ότι το πλέξιμο τους κάνει να αισθάνονται ‘πολύ χαρούμενοι’. Πολλοί δε, είπαν ότι πλέκουν μόνο και μόνο για να χαλαρώσουν από το στρες ενώ παράλληλα δημιουργούν με τα χέρια τους.

Η έρευνα βρήκε ότι υπήρχε στενή σχέση ανάμεσα στην συχνότητα του πλεξίματος και στην διάθεση των ερωτηθέντων. Αυτοί οι άνθρωποι που έπλεκαν συχνά ( περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα),ήταν πιο ήρεμοι, πιο χαρούμενοι, λιγότερο λυπημένοι, λιγότερο ανήσυχοι και με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Το τελικό συμπέρασμα στην έρευνα της Corkhill ήταν πως ‘το πλέξιμο έχει σημαντικά ψυχολογικά και κοινωνικά οφέλη, που συμβάλλουν στην ευεξία και στην ποιότητα ζωής.’

Ενδιαφέρον είναι ότι η έρευνα βρήκε ότι οι άνθρωποι που πλέκουν συμμετέχοντας σε ομάδα, ήταν πιο ευτυχισμένοι από αυτούς που έπλεκαν μόνοι τους.

Εδώ βλέπετε τα δέκα οφέλη από το πλέξιμο μαζί με φίλους που βελτιώνουν το μυαλό και την ζωή.

Σύμφωνα με την Corkhil, ακόμη και ο Albert Einstein ήταν γνωστό ότι έπλεκε όταν ήθελε να ηρεμήσει το μυαλό του και να σκεφτεί καθαρά.

Αυτά είναι αποτελέσματα από το πλέξιμο που δεν τα επιδιώκει κανείς. Απλά έρχονται σαν ‘παρενέργειες’ του απλού πλεξίματος.

ΟΙ νευρολόγοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν πόσο πολύ τελικά επηρεάζεται ο εγκέφαλος από αυτού του είδους την αυτοσυγκέντρωση σε κάτι συγκεκριμένο όπου τίποτα άλλο δεν μετράει εκείνη την στιγμή παρά μόνο αυτό που κάνουν τα χέρια.