ΑΛΗΘΕΙΕΣ: «Η μόνη φορά που αγάπησα την κοιλιά μου ήταν όταν ήμουν έγκυος…»

Αγάπησα την κοιλιά μου όταν ήμουν έγκυος.

Ήταν η μόνη φορά που την αγάπησα .

Την κρατούσα. Την ακουμπούσα. Την άγγιζα με τα χέρια μου.Φορούσα μπλουζάκια που λέγανε προσεχώς μαμά  και δείχνανε την κοιλιά μου με χαριτωμένα βελάκια και καρδούλες.

Τώρα είναι μια διαφορετική ιστορία.

Αυτές τις ημέρες η κοιλιά μου είναι ένα αποτέλεσμα ντροπής. Δεν αποδεικνύει την ιστορία του θαύματος της αναπαραγωγής ενός ανθρώπου ή την ιστορία μιας γέννησης που προήλθε από πολύ αγάπη.Αντίθετα υπονοεί νύχτες τσιμπολογήματος,κρυφές  κουταλιές νουτέλα όρθια το βράδυ με τις πιτζάμες και πολλές τηγανιτές πατάτες.

Όταν με αγκαλιάζει ο άντρας μου νιώθω πως μαζί με εμένα αγκαλιάζει και το στομάχι μου.Ξεχνάω τον σκοπο της αγκαλιάς του και σκέφτομαι μόνο τα ελαττώματά μου και τις ατέλειές μου.

Αυτό συμβαίνει όταν δοκιμάζω καινούρια ρούχα και όταν πηγαίνω στην παραλία.Συμβαίνει στην παιδική χαρά όταν πάω να σηκώσω αγκαλιά την κόρη μου και όταν βλέπω τις άλλες μαμάδες να φοράνε χαριτωμένα φορέματα  και κολλητές φούστες και μοιάζουν με αυτές τις γυναίκες που βλέπουμε στην τηλεόραση.

Συμβαίνει όταν θυμάμαι πόσο περήφανοι ήταν όλοι που έχασα τόσα κιλά πριν την εγκυμοσύνη ενώ τώρα έχω τα διπλάσια.

Νιώθω πως όλοι με κατακρίνουν για την κοιλιά μου. Αλλά  μέσα μου ξέρω πως είμαι μια έξυπνη γυναίκα, πως η οικογένειά μου με αγαπάει και καταλαβαίνει αυτό που περνάω.

Ξέρω πως ο άντρας μου με αγαπάει, με θέλει και μου το δείχνει αλλά εγώ δεν τον αφήνω.Ξέρω πως δεν σκέφτονται συνέχεια πως είμαι έτσι με τον εαυτό μου.

Τότε γιατί απλά δεν το ξεπερνάω; Γιατί δεν αγγίζω την κοιλιά και να νιώσω ευγνωμοσύνη για το ότι ζω και αναπνέω; Για το ότι έχω παιδιά;Δεν υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω;

Δεν μου φταίει η τηλεόραση ή οι ανόητες selfie των μαμάδων με μαγιό ή τα περιοδικά.Εγώ φταίω και αυτά που έχω στο κεφάλι μου.Βλέπω πολλές γυναίκες με κοιλιά σαν την δική μου έχουν χαρούμενες ζωές. Ποιο είναι το μυστικό τους;

Προσπαθώ να θυμηθώ πόσο υπέροχη ήταν η αίσθηση να έχω ένα μωρό μέσα μου.Θυμάμαι πόσο μαγικά ένιωθα, πόσο  δυνατή και πόσο γυναίκα ένιωθα και αναρωτιέμαι αν θα ξανανιώσω έτσι ξανά.