Όλα αυτά τα μέτρα που είναι πλέον ολοφάνερο ότι ισχύουν για ένα μέρος του πληθυσμού, όχι όλους, τα οποία εκτός από την υπερβολή αγγίζουν και το όριο της γελοιότητας, έναν σκοπό έχουν. Να επιβάλλουν νέο τρόπο ζωής και νέες κοινωνικές σχέσεις. Ο κορονοϊός θα συντηρηθεί μέχρι να μας γίνει συνήθεια η απόσταση, ο φόβος, η μάσκα, η ψύχωση με τα μικρόβια, η ανησυχία, οι περιορισμοί, μέχρι να γίνουμε Κινεζάκια που θα χρειαζόμαστε ντιρεκτίβες να μας λένε πώς θα ζήσουμε.
Θα διατηρηθεί μέχρι η χώρα να ξεπουλήσει και την τελευταία παραγωγική της πηγή και να γίνει Ουγκάντα και Ζιμπάμπουε, πλήρως εξαρτώμενη και υπό καθεστώς φυλάρχων.
Αν κάνουμε έναν απολογισμό της καραντίνας είναι προφανές ότι περισσότερο κατέστρεψε παρά λειτούργησε θετικά. Και δεν εννοώ τα πρώτα μέτρα που ήταν και εύλογα, μέχρι να δούμε τί είναι αυτό, αλλά την εντελώς παράλογη διάρκεια και την υπερβολή. Επέλεξαν να έχουν κλειδωμένους ανθρώπους και επιχειρήσεις με ελάχιστα κρούσματα και μηδενικούς θανάτους.
Ντροπή και αίσχος, όταν άλλες χώρες ανοίγουν τις κοινωνίες τους με εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες κρούσματα. Κάποιοι πίστεψαν ότι σταματώντας την ζωή θα σταματήσουν τον ιό, γιατί περί αυτού πρόκειται. Μία εντελώς άστοχη προσέγγιση, για την οποία πανηγυρίζουν τύποι που θεωρούν εαυτούς Μεσσίες.
Στο μεταξύ η χώρα βυθίζεται στην οικονομική καχεξία και πλημμυρίζει από "επισκέπτες".
Ας πανηγυρίσουμε λίγο ακόμη για το πόσο έγκαιρα πήραμε τα μέτρα, ώστε να καταστραφούμε. Τους βόλεψε το μάντρωμα, γι'αυτό και το κράτησαν. Πάταξαν έτσι την αντίδραση κατά της μεταφοράς παρανόμων μεταναστών, που είχαν ξεκινήσει στα νησιά, ρήμαξαν τις επιχειρήσεις, ώστε να ξεπουλήσει ο Μητσοτάκης στους ξένους τα πάντα μπιρ παρά, διότι έτσι εννοεί τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
Και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Κάτσε να δεις τί έρχεται.