Στην Ελλάδα είχαμε ενίοτε την...αφελή τάση να υποβαθμίσουμε τις διαστάσεις της τουρκικής επιθετικότητας που προέρχεται από την αναθεωρητική της πολιτική απέναντι στην χώρα μας. Κάποιοι, κάποτε, καλλιεργούσαν τον μύθο, ότι όσα κάνει η Τουρκία απέναντι στην χώρας μας είναι για εσωτερική κατανάλωση. Κάποιοι άλλοι, κάποιες άλλες φορές, ότι φταίνε οι κακοί...Στρατηγοί ενώ οι καλοί Πολιτικοί επιθυμούν ειρηνικό διακανονισμό των «διαφορών»(!) μας! Μετά έρχονταν κάποιοι άλλοι και απέδιδαν καθησυχαστικά την τουρκική επιθετικότητα στο ότι η Τουρκία ζορίζεται στη Συρία και επειδή είναι νευρική δύναμη «βγάζει τα νεύρα της» στην Ελλάδα.
Τους τελευταίους μήνες και μέχρι την υβριδικής μορφής επίθεση των Τούρκων στον Έβρο, την 28 Φεβρουαρίου γιατί μετά αναγκαστικά σιώπησαν, ότι εμείς με την συμπεριφορά μας και τον… μαξιμαλισμό μας (δηλαδή ότι τα θέλαμε όλα στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο) εκνευρίζουμε την Τουρκία και για αυτό μας συμπεριφέρεται έτσι. Μάλλον η φαντασίωση, έστω και ευφραντική, μας απαλλάσσει από την ευθύνη της πραγματικότητας.
Τις δύο τελευταίες μέρες ακούσαμε με έκπληξη από δύο διαφορετικά πρόσωπα το παράδοξο ότι η «ποιοτικά αναβαθμισμένη» τουρκική προκλητικότητα, με τις πολυάριθμες υπερπτήσεις των Α/Φ της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας και την παρενόχληση την προηγούμενη Κυριακή του Ε/Π με τον ΥΕΘΑ και ΓΕΕΘΑ, οφείλεται στην … «στρατικοποίηση» της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Και τούτο γιατί αυτή εκπορεύεται από τον Υπουργό Άμυνας και πρώην Αρχηγό των ΤΕΔ Χουλουσί Ακάρ ο οποίος έχει «πάρει το πάνω χέρι» έναντι του ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου. Λες και αν θα το είχε ο Τσαβούσογλου θα ήταν καλύτερα τα πράγματα και θα μπορούσαμε να … έχουμε ειλικρινή διάλογο με την Τουρκία όπως υπονόηθηκε.
Και εδώ αρχίζουν λοιπόν τα εύλογα ερωτήματα που δείχνουν ότι αυτοί που προέβαλλαν αυτό το επιχείρημα μάλλον «δεν έμαθαν τίποτα, δεν κατάλαβαν τίποτα», παραφράζοντας γνωστή ρήση του Ταλεϋράνδου. Δηλαδή η Τουρκία από το 1974 και μέχρι τώρα ασκούσε προς την χώρα μας… «διπλωματικοποιημένη» πολιτική; Η απειλή πολέμου (casus belli) της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης του 1995 σε περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι 12 ΝΜ, συνιστά πολιτική και ειρηνική επίλυση όπως καθορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ (Άρθρο 2 παρ 3, Άρθρο 33); Οι συνεχείς αναφορές στην χρήση στρατιωτικής βίας από όλους ανεξαιρέτως τους Τούρκους Αξιωματούχους, κεμαλιστές και νεοοθωμανούς, που συνιστούν τον κορμό μίας εξαναγκαστικής πολιτικής (coercive policy) απέναντι στην Ελλάδα ευνοούν ή όχι κάποιο επίπεδο… συνεννόηση.
Είτε αυτοί είναι κεμαλιστές, είτε νεοοθωμανοί, είτε «κακοί Στρατηγοί» όπως ο Ακάρ, είτε «καλοί πολιτικοί» όπως ο Τσαβούσογλου και πολύ περισσότερο φυσικά ο Μέγας Πρόεδρος τους Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι Τούρκοι τα λένε… «θαυμάσια»! Απειλή χρήσεως στρατιωτικής ισχύος και καλλιέργεια φοβικού συνδρόμου στην Αθήνα (και για αυτό να προσέχουν όσοι λένε «φοβάμαι θερμό επεισόδιο άσχετα αν μία εβδομάδα πριν «ισοπεδώνουν» βραχονησίδες) για να κάνουμε μία ειρήνη «αλα Τούρκα»! Για την Τουρκία υπάρχει μία μόνο ειρήνη! Με ελληνικά νησιά χωρίς καθόλου υφαλοκρηπίδα, με γκρίζες ζώνες και διεκδίκηση μικρονησίδων και βραχονησίδων, με Καστελόριζο χωρίς επήρεια Υφαλοκρηπίδας / ΑΟΖ και με τα Τουρκικά Α/Φ να πετούν ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Αντί να κάτσουμε να ερμηνεύσουν το τι εννοούσε με τις δηλώσεις του ο εκπρόσωπος του Τουρκικού ΥΠΕΞ κ. Χαμί Ακσόι, σε μία και πάλι πολύ καλή άσκηση Δημόσιας Διπλωματίας, σχετικά με την παρενόχληση του Ε/Π που μετέφερε τον ΥΕΘΑ και τον ΓΕΕΘΑ την Κυριακή σε μικρονησίδες στο Αιγαίο από Α/Φ της ΤΠΑ ψάχνουν να βρουν φτηνές δικαιολογίες γιατί δεν υπάρχει κλίμα συνεννοήσεως με την Τουρκία. Έμεινα μυωπικά στην λέξη "δραματοποίηση" και δεν κατανοήθηκε τι σημαίνει πτήση ρουτίνας και τυπικό καθήκον αναγνώρισης. Ούτε η αναφορά στα ΜΟΕ που μπορεί να επιλύσουν τέτοια θέματα που μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνονται τεχνικά αλλά στην ουσία είναι απόρροια πολιτικής και θέτουν επ' αμφιβόλλω κυριαρχικά δικαιώματα.
Τα «περί στρατικοποιήσεως της εξωτερικής πολιτικής» της Τουρκίας, που συνδυάζονται και με την επανεμφάνιση στα ΜΜΕ του κ. Κοτζιά που επέκρινε την Κυβέρνηση για τα «Ελληνοτουρκικά» ξεχνώντας το αλαλούμ της εξωτερικής πολιτικής επί της θητείας του, είναι επιεικώς αστεία αλλά προκαλούν σύγχυση στην κοινή γνώμη. Δίνουν μία ακόμα «αβάντα» στην Άγκυρα κάτι για το οποία είναι ευτυχής και λέχθηκαν από πρόσωπα που έχουν πρωτοστατήσει στην κατευναστική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και που πρόθυμα «διπλωματοποίησαν» την αποτροπή της Χώρας.
Τα προβλήματα και εντάσεις στο Αιγαίο δημιουργούνται από τον έντονο τουρκικό αναθεωρητισμό και η Στρατηγική της Τουρκίας είναι πλέον γνωστή από το 1974 και αναντίρρητα εφαρμόζεται ανεξαρτήτως κομμάτων και προσώπων. Τόσο απλά. Τελεία και παύλα!
Φωτογραφία: Πολεμική Αεροπορία