Ίνουλα (Inula Helenium)

Οικογένεια: Asteraceae, Γένος: Inula 

Λέγεται και Ελένιο, καθώς η παράδοση λέει ότι το φυτό αυτό φύτρωσε από τα δάκρυα της ωραίας Ελένης. Αλλες ονομασίες Κόνυζα, Ακόνιζα και Ψιλόχορτο. Χρήσιμο τμήμα του φυτού είναι η ρίζα του. Η Ίνουλα ήταν από τα πλέον σημαντικά βότανα για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Την εποχή του Ιπποκράτη τη χρησιμοποιούσαν ως τονωτικό, διεγερτικό, εμμηναγωγό και για τα αναπνευστικά νοσήματα. Οι Αγγλοσάξονες το χρησιμοποιούσαν για δερματικές νόσους, νευραλγίες, ηπατικά προβλήματα και τον βήχα.

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία η Ίνουλα χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του αναπνευστικού συστήματος (κατά της χρόνιας βρογχίτιδας, του άσθματος, του επίμονου βήχα) καθώς και ως τονωτικό της πέψης. Η δράση της Ινουλας στους πνεύμονες είναι θερμαντική και αποχρεμπτική. Επίσης τα πτητικά έλαια (περίπου 4%) που περιέχει το βότανο βοηθούν στην αποβολή συγκεντρωμένου φλέγματος από το αναπνευστικό. 

Επίσης, χρησιμοποιείται από τους σύγχρονους βοτανοθεραπευτές για την βελτίωση της πέψης. Το δραστικό συστατικό ινουλίνη (μέχρι 44%) βελτιώνει την απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου από τον οργανισμό ενώ ταυτόχρονα ευνοεί την ανάπτυξη απαραίτητων βακτηριδίων του πεπτικού συστήματος. Η ινουλίνη είναι φυτική ίνα και κατατάσσεται από πολλούς ειδικούς στα προβιοτικά. Για τη προετοιμασία ροφήματος χρησιμοποιούμε 1 κουταλάκι της αποξηραμένης ρίζας σε μία κούπα με βρασμένο νερό (μέχρι 3 φορές την ημέρα).

Οι πληροφορίες που δίνονται είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν συνίσταται να λαμβάνετε βότανα αλόγιστα χωρίς τη συμβουλή ειδικού.