Ο βελονισμός στη σπαστική κολίτιδα

Το σύνδρομο του ευερέθιστου έντερου είναι μια λειτουργική πάθηση του εντέρου και δεν οφείλεται σε οργανικά αίτια. 
Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου είναι μια λειτουργική πάθηση του εντέρου και δεν οφείλεται σε οργανικά αίτια. Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα από το έντερο που διαρκούν πάνω από 3 μήνες και περιλαμβάνουν τυμπανισμό, κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα εναλλασσόμενη με διάρροια. Συνοδά συμπτώματα είναι δυσπεψία, πόνο στην καρδιά, άγχος, κατάθλιψη. 
Οι κυριότεροι παράγοντες που προκαλούν το σύνδρομο είναι:  Η διαταραχή της κινητικότητας του εντέρου, ψυχολογικοί παράγοντες, δυσανεξία σε κάποιες τροφές, επίδραση λοιμώξεων του εντέρου και τέλος διαταραχή των νεύρων και των μυών που ελέγχουν τη λειτουργία του εντέρου. Η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του εντερικού νευρικού συστήματος, του αυτόνομου νευρικού συστήματος και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο κυριότερος νευροδιαβιβαστής είναι η σεροτονίνη η οποία ελέγχει την κινητικότητα και την εκκριτική λειτουργία και την αντίληψη του πόνου.  Η δράση του βελονισμού βασίζεται στον μηχανισμό μεταβίβασης του ερεθίσματος από την περιφέρεια (όπου βρίσκεται το σημείο του βελονισμού) προς τον νωτιαίο μυελό από εκεί, στους πυρήνες του Raphae (εγκέφαλο) ενεργοποιώντας τους νευρώνες του. Από αυτούς τους πυρήνες μέσω της νωτιαίας Raphae οδού προς τον νωτιαίο μυελό όπου στης ζελατινώδους ουσίας του Rolandi εκκρίνεται η σεροτονίνη η οποία εμποδίζει τη μεταβίβαση του πόνου. Η σεροτονίνη στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα είναι ο ισχυρότερος καταστολέας πόνου μαζί με τις οπιούχες ουσίες (ενδορφίνες και εγκεφαλίνες). Ενώ η ίδια σεροτονίνη στην περιφέρεια προκαλεί πόνο. 
Εφαρμογή του βελονισμού Τα τοπικά σημεία βελονισμού ερεθίζουν το εντερικό νευρικό σύστημα για ρύθμιση της κινητικότητας και της εκκριτικής του ικανότητας. Το σημείο Cv 19 αντιμετωπίζει το στηθαγχικό άλγος. Τα μακρινά σημεία βελονισμού έχουν ισχυρή αναλγητική και ηρεμιστική δράση. Πρέπει να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει ειδικό φάρμακο για τη σπαστική κολίτιδα και για αυτό αντιμετωπίζεται με διαιτητικές τροποποιήσεις και συμπτωματική φαρμακευτική αγωγή.  Ο ωτοβελονισμός εφαρμόζεται για τη γενική τόνωση του οργανισμού (shen men), ρύθμιση του αυτόνομου νευρικού συστήματος (autonomic point). Απαραίτητη είναι επίσης και η αλλαγή διατροφικών συνηθειών ανά περίπτωση. Για την ενίσχυση ορισμένων σημείων σε χρόνια επίμονη κολίτιδα χρησιμοποιείται και ηλεκτροβελονισμός. Για κάθε πάθηση υπάρχει ένα βασικό θεραπευτικό πρωτόκολλο σημείων. Αλλά οι περισσότεροι ασθενείς έχουν συγχρόνως παραπάνω από μία πάθηση. Βάσει της πείρας του Ιατρού Βελονιστή καθορίζεται ο αριθμός των βελονών, η συχνότητα και ο αριθμός των συνεδριών.  Για τη σπαστική κολίτιδα συνήθως χρειάζονται 10 με 15 συνεδρίες βελονισμού 3 φορές την εβδομάδα. Πρέπει να τονίσουμε ότι ο βελονισμός είναι μια Ιατρική Τεχνική και πρέπει να εφαρμόζεται μόνο από Ιατρούς Βελονιστές εγγεγραμμένους στους τοπικούς Ιατρικούς συλλόγους και σε αναγνωρισμένες Ιατρικές εταιρίες Βελονισμού.