Η θεραπευτική μάλαξη

Η πιο αρχαία μορφή θεραπείας, αλλά και ο πιο διαδεδομένος τρόπος εφαρμογής της αρωματοθεραπείας σήμερα. Οι επιστημονικές βάσεις της θεραπευτικής μάλαξης είναι πολλαπλές. Λειτουργεί σε συνεργασία με το κυκλοφορικό, το μυοσκελετικό και το νευρικό σύστημα, ενώ προσβλέπει στη βελτίωση  της αναπνοής και οξυγόνωσης των κυττάρων καθώς και στην απομάκρυνση των τοξίνων από τους ιστούς. 

Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι γιατροί θεωρούσαν τη μάλαξη σαν ένα από τα βασικά εκείνα στοιχεία που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν από τον πόνο. Ο Ιπποκράτης, ο Έλληνας πατέρας της ιατρικής, έλεγε πως ένα από τα πολλά πράγματα που έπρεπε να γνωρίζει ένας γιατρός, ήταν να κάνει μαλάξεις, οι οποίες μπορούσαν είτε να συσφίξουν, είτε να χαλαρώσουν μια άρθρωση, δίνοντας της έτσι ευεργετικά αποτελέσματα. Ο Πλίνιος, ο διακεκριμένος Ρωμαίος φυσιοδίφης, έκανε συχνά μαλάξεις για να ανακουφιστεί από το άσθμα του και ο Ιούλιος Καίσαρας, που έπασχε από επιληψία, έκανε αγωγές τσιμπημάτων με το χέρι, για να ανακουφιστεί από τις νευραλγίες και τους πονοκεφάλους. 

Μετά την πτώση της Ρώμης, τον 5ο μ.Χ. αιώνα, οι Ευρωπαίοι έκαναν ελάχιστες προόδους στον τομέα της ιατρικής, ξανά οι Αραβες ήταν εκείνοι που ασχολήθηκαν με την ανάπτυξη των διδασκαλιών της κλασσικής ιατρικής, με τον Αβικένα, Αραβα φιλόσοφο και γιατρό του 11ου αιώνα, να ισχυρίζεται πως η μάλαξη είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη στις περιπτώσεις που πρέπει να αποβληθούν ξεφτισμένα υλικά από τους μυς και η άσκηση δεν φτάνει από μόνη της. Στο Μεσαίωνα, η μάλαξη σχεδόν χάνεται εξαιτίας της αντίληψης πως ανήκει σε αυτά που «ευνοούν» τις σαρκικές απολαύσεις,  για να αναβιώσει, τον 16ο αιώνα, κυρίως μέσα από το έργο ενός Γάλλου γιατρού,  του Αμπρουάζ Παρέ. 

Τον 19ο αιώνα, ο Σουηδός Περ Χένρικ Λινγκ, συνδυάζοντας τις γνώσεις του στη φυσιολογία και στη γυμναστική, με τις τεχνικές των Κινέζων, των Αιγύπτιων, των Ελλήνων και των Ρωμαίων, αναπτύσσει αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν σουηδικό μασάζ. Πολλές μελέτες υπογραμμίζουν τη ζωτική σημασία του αγγίγματος τόσο για τη νοητική όσο και τη σωματική μας ευεξία. Οι πρώτες μελέτες που έγιναν τον περασμένο αιώνα έδειξαν ότι τα παιδιά που οι γονείς τους τα παίρνουν αγκαλιά και τα κρατάνε πιο συχνά,  μεγαλώνουν καλύτερα και είναι πιο ανθεκτικά στις αρρώστιες.   Μελέτες που έγιναν τη δεκαετία του Ά30 από τον Δρ Ρενέ Σπιτς σε ορφανά παιδιά στην Αμερική επιβεβαίωσαν ότι ένα μωρό μπορεί ακόμα και να πεθάνει λόγω της έλλειψης αγγίγματος και ότι τα στερημένα παιδιά που επιβιώνουν συχνά γίνονται φυσικά και διανοητικά καθυστερημένα.

Η μάλαξη επιδρά με δύο τρόπους:• Με την πρόκληση μηχανικών αντιδράσεων στο σώμα, σαν  αποτέλεσμα  της   πίεσης και της κινητοποίησης των μαλακών ιστών.• Με την πρόκληση ανακλαστικών αντιδράσεων στο σώμα, σαν  αποτέλεσμα της  απάντησης του νευρικού συστήματος στα ερεθίσματα που δέχεται κατά τη     διάρκεια της μάλαξης.

Επιδράσεις της μάλαξης στη φυσιολογία του ανθρώπινου οργανισμού:• Επιδρά στο σκελετικό σύστημα αυξάνοντας το εύρος κίνησης των αρθρώσεων.• Επιδρά στο μυϊκό σύστημα ανακουφίζοντας από  την ένταση και χαλαρώνοντας τους μύες.• Επιδρά στο καρδιαγγειακό σύστημα βελτιώνοντας την κυκλοφορία  του αίματος και βοηθώντας τα αιμοφόρα αγγεία να εργαστούν πιο αποτελεσματικά.• Επιδρά στο λεμφικό σύστημα βοηθώντας να μειωθεί το οίδημα.• Επιδρά στο νευρικό σύστημα διεγείροντας τους  αισθητικούς υποδοχείς και επιδρώντας ευεργετικά στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα.• Επιδρά στο δέρμα βελτιώνοντας τη μικροκυκλοφορία και την ελαστικότητας του δέρματος.• Επιδρά στο αναπνευστικό σύστημα χαλαρώνοντας τους μυς, επιφέροντας  βαθύτερη  αναπνοή και βελτιώνοντας την  χωρητικότητα  των πνευμόνων.• Επιδρά θετικά στο ουροποιητικό σύστημα αυξάνοντας  την παραγωγή ούρων.• Επιδρά θετικά στην ψυχολογία μειώνοντας την ένταση και χαλαρώνοντας σώμα και μυαλό.