Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι σκεφτόμαστε τα περιττά κιλά και πώς θα τα χάσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε για να βγούμε στις παραλίες. Όπως λοιπόν τις περισσότερες γυναίκες έτσι και εμένα με απασχολούσε το ίδιο πρόβλημα.
Γι αυτό και αποφάσισα να λάβω δραστικά μέτρα και να σταματήσω να τρώω μετά τις 19:00 το βράδυ για ένα μήνα. Η πρόκληση ήταν μεγάλη. Θέλετε να δείτε τι μου συνέβη;
Παίρνοντας αυτή την απόφαση έπρεπε όπως καταλαβαίνετε να μεταφέρω όλο το πρόγραμμά μου πιο νωρίς. Γυρνώντας στο σπίτι έτρωγα βραδινό στις έξι κάτι που πολλές φορές με ανάγκαζε να κοιμηθώ νωρίς ώστε να αποφύγω το τσιμπολόγημα.
Άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι διάφορα τεχνάσματα με σκοπό να ξεγελάσω την πείνα μου, κυρίως όταν δεν με έπαιρνε ο ύπνος από τις 21:00 το βράδυ. Διάβαζα το αγαπημένο μου βιβλίο, άνοιγα τον υπολογιστή, έπαιρνα τηλέφωνο τις φίλες μου και έτσι το μυαλό μου ξέφευγε και η ώρα περνούσε ώσπου επιτέλους πήγαινα για ύπνο.
Και ενώ οι μέρες περνούσαν ευελπιστούσα ότι θα προσαρμοζόμουν στο καινούριο διατροφικό πρόγραμμα όμως δεν ήταν τόσο εύκολο όσο πίστευα. Κάθε βράδυ άκουγα τον ήχο της κοιλιάς μου, η οποία αναζητούσε κάτι φαγώσιμο, δεδομένου ότι είχα φάει το βραδινό στις 19:00 και τις περισσότερες φορές οι προσπάθειες μου να κοιμηθώ πριν τις δώδεκα το βράδυ, πέφτανε στο κενό. Αυτό είχε σαν συνέπεια να με παίρνει ο ύπνος στις τρεις τα ξημερώματα.
Όμως οι αϋπνίες και η πείνα δεν ήταν τα μοναδικά συμπτώματα που είχα. Συνειδητοποίησα ότι πιέζοντας τον εαυτό μου να σταματήσει να τρώει μετά τις 19:00, αυξήθηκε ξαφνικά η λαχτάρα μου για γλυκά, πατατάκια και γενικά για ανθυγιεινά σνακ. Κάτι που δεν το ένιωθα παλαιότερα. Επιπλέον, το πρωί που ξυπνούσα ήθελα να φάω ό,τι έβρισκα μπροστά μου και κάποιες φορές αυτό έκανα.
Εκτός από την πρωινή πείνα η οποία ήταν λογικό συναίσθημα, ένιωθα επίσης υποτονική, πήγαινα στη δουλειά και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ και το χειρότερο γυρνούσα σπίτι και ήμουν κυκλοθυμική, οξύθυμη. Κατέληξα να μαλώνω με τους φίλους μου και ένιωθα ότι η πνευματική μου απόδοση άρχιζε να χάνεται.
Τελειώνοντας το πείραμα εκτός από τα νεύρα που απέκτησα ανέβηκα στη ζυγαριά για να δω αν έχασα κιλά. Όπως ήταν προφανές δεν είχα χάσει ούτε γραμμάριο. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι η άποψη του να μην τρως μετά τις 19:00 ή 20:00 για να χάσεις βάρος, είναι ένας μύθος. Οι θερμίδες παραμένουν θερμίδες ό,τι ώρα και αν τις πάρουμε.
Έτσι υποβάλλοντας τον εαυτό σου στο μαρτύριο να σταματήσεις να τρως μετά από κάποια ώρα, δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα. Αυτό που παίζει ρόλο στην αύξηση ή στην απώλεια βάρους, αλλά και στη διατήρηση, δεν είναι αυτό κάθε αυτό το βραδινό γεύμα, αλλά η ποσότητα και η ποιότητα του.
Πιο συγκεκριμένα όταν παίρνουμε περισσότερες θερμίδες από αυτές που καταναλώνουμε, τότε θα αυξηθεί το βάρος μας. Ενώ εάν προσλαμβάνουμε λιγότερες θερμίδες από αυτές που δαπανούμε, θα μειωθεί το βάρος. Άρα αν το βραδινό γεύμα δεν ξεπερνάει τις ημερήσιες θερμιδικές ανάγκες, δεν θα πάρουμε κιλά ό,τι ώρα και αν το φάμε.
Και δεδομένου ότι πολλοί άνθρωποι έχουν περίεργα ωράρια στον εργασιακό χώρο, μπορεί το βραδινό να αποτελέσει το βασικό γεύμα, χωρίς το φόβο της πρόσληψης κιλών, αρκεί να γίνεται στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής και να καταναλώνονται υγιεινά σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Και τέλος μη ξεχνάτε ότι οι ποσότητες των τροφίμων εξαρτώνται από τις θερμιδικές ανάγκες του κάθε ατόμου.
E-Mail: www.enallaktika.gr@gmail.com