Η ζωή είναι ένας δρόμος. Αξίζει να λες αυτό που νιώθεις.

Δεν έχει σημασία…

Η ζωή είναι ένας δρόμος. Αξίζει να λες αυτό που νιώθεις, αυτό που σκέφτεσαι, να δείχνεις αγάπη, κατανόηση, να είσαι ειλικρινής με τον απέναντί σου, ντόμπρος.

Η διαδρομή δείχνει ότι αξίζει.

Αξίζει γιατί αποκτάς ανθρώπους που σε εκτιμούν, σε σέβονται, σου δίνουν πίσω την αγάπη που τους δίνεις, πολλές φορές και πολύ περισσότερη,αποκτάς αδελφικές σχέσεις.

Είναι οι περισσότεροι ή οι λιγότεροι άνθρωποι, δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει αυτό που νιώθεις όταν το εισπράτεις και αποκτάς δεσμούς που αλλιώς δεν θα είχες.

Και τι γίνεται μ΄αυτούς που θα βρεις μπροστά σου και θα θέλουν να κερδίσουν άλλα πράγματα απο αυτή σου την στάση ζωής;

Να σε κοροιδέψουν , να σε ποδοπατήσουν, να σε εκμεταλευτούν, να σε κατηγορήσουν;

Ναι θα υπάρξουν κι αυτοί. Θα σε στεναχωρήσουν, θα σε ρίξουν κάτω, θα γελάσουν ειρωνικά μαζί σου.

Θα σηκωθείς όμως, θα προχωρήσεις, θα σου δώσουν αγάπη αυτοί που σε εκτίμησαν, θα σου τινάξουν τη σκόνη.

Κι αυτοί θα κοιτάνε αποσβολωμένοι. Αποσβολωμένοι γιατί αυτοί ξέρουν ότι δε θα νιώσουν αυτό το συναίσθημα, ξέρουν ότι θα έρθει οι σειρά τους κάποια στιγμή να πέσουν και ξέρουν ότι δε θα είναι κανείς εκεί να τους σηκώσε ,να τους αγκαλιάσει αληθινά. Μπορεί και να περιμένουν από εσένα να τους σηκώσεις ,θα συνεχίσουν την άθλια ζωή τους.

Αξίζει λοιπόν…