6 Λάθη που Κάνουν οι Γονείς στην διαπαιδαγώγηση των Παιδιών τους και τα Παρασύρουν σε Ανάρμοστες Συμπεριφορές

1. Η συνήθεια να διακόπτει

Η φράση «Μην διακόπτεις!» δεν έχει αποτέλεσμα.

Ως εκ τούτου, το παιδί πρέπει να μάθει να περιμένει τη σειρά του σε μια συζήτηση σε καθημερινή βάση και στο σπίτι, κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού δείπνου ή συνομιλίας στο τηλέφωνο με συναδέλφους. Για παράδειγμα, πριν καλέσετε κάποιον, μπορείτε να πείτε στο παιδί σας:

«Τώρα θα μιλήσω στο τηλέφωνο, και πρέπει να είμαι συγκεντρωμένη. Θα σταματήσω να μιλάω, μόλις ο δείκτης του ρολογιού φτάσει σε αυτόν τον αριθμό.»

2. Το παιδί αγγίζει τα προϊόντα στο κατάστημα ή απαιτεί επίμονα να τα αγοράσετε.

Είναι σημαντικό το παιδί να μάθει να περιορίζει τις επιθυμίες του, γιατί όλα όσα πωλούνται, και δεν μπορείτε να τα αγοράσετε, και δεν χρειάζονται. Το παιδί πιστεύει ότι ψωνίζετε σε ένα κατάστημα μερικά πράγματα χωρίς σκοπό, δεν καταλαβαίνει ότι έχετε κάποια συγκεκριμένη λίστα για ψώνια. Ως εκ τούτου, πριν πάτε στο κατάστημα θα πρέπει να προετοιμαστείτε.

Μαζί, κάντε μια λίστα με τα ψώνια (για τα παιδιά που δεν μπορούν ακόμα να διαβάσουν, μπορείτε να ζωγραφίσετε). Και στο κατάστημα το παιδί θα είναι απασχολημένο με το χαρτί, και θα παρακολουθεί μαζί σας αν ψωνίζετε σύμφωνα με τη λίστα.

3. Δε μιλάει ευγενικά

Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσετε να φέρεται ευγενικά το παιδί, τόσο το καλύτερο. Κάποια παιδιά μαθαίνουν εύκολα αυτούς τους κανόνες, και ενώ άλλα δυσκολεύονται. Δείξτε στο παιδί σας τα «μαγικά» ευγενικά λόγια: Μην εκτελείτε το αίτημά του («Δώσε μου») χωρίς τη λέξη «παρακαλώ». Πείτε «Γεια σας, αντίο και ευχαριστώ» πρώτοι, χωρίς να περιμένετε το παιδί να τα θυμάται.

4. Δεν γνωρίζει από όρια

Φυσικά, το παιδί είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν πληροφορίες που δεν πρέπει να μοιράζεται με τους ξένους. Το παιδί ζει χωρίς καμία αίσθηση της ντροπής ή της αμηχανίας, το ίδιο δεν έχει καμία εμπειρία. Αλλά τα «καμώματα» των παιδιών μπορούν να προκαλέσουν μπελάδες στους γονείς. Πώς μπορείτε να προστατευτείτε από τέτοια ατοπήματα;

Προσπαθήστε να εισαγάγετε μια έννοια, όπως το «μυστικό του σπιτιού», το οποίο θα περιορίζει τα πράγματα που οι ξένοι δεν πρέπει να γνωρίζουν.

5. Φοβάται να απομακρυνθεί από εσάς

Όταν οι ενήλικες δημιουργούν τεχνητά εμπόδια στη φυσιολογική δραστηριότητα, το παιδί φοβάται να κινηθεί μακριά από τους γονείς τους. Μέσα στο μυαλό του έχει ήδη αποτυπωθεί η ιδέα ότι αν ανέβει μια τσουλήθρα, ότι είναι σίγουρο ότι θα πάθει κάτι.

Ως εκ τούτου, όταν ένας ενήλικας ξαφνικά επιτρέψει στο παιδί να τρέξει ελεύθερα στη παιδική χαρά, το παιδί κοιτάζει γύρω του με επιφυλακτικότητα και επιλέγει να μην διακινδυνεύσει τη «ζωή» του για χάρη μιας στιγμιαίας ευχαρίστηση.

6. Ενοχλεί ξένους ενήλικες

Εάν ένα παιδί μπορεί εύκολα να μιλήσει εύκολα με κάποιον ξένο για το οτιδήποτε, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μεγαλώνει σε μια οικογένεια όπου υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη. Αλλά μπορεί επίσης να υποδεικνύει το γεγονός ότι το παιδί δεν γνωρίζει ότι οι ενήλικες μπορεί να έχουν κάποια άλλα συμφέροντα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι γονείς δεν μπορούν να κάνουν τις δουλειές τους, επειδή προσπαθούν να αφιερώσει το 100% του χρόνου τους στο παιδί τους.

Δεν αποτελεί έκπληξη, ότι στο μυαλό του παιδιού δεν σχηματίζεται η εντύπωση ότι άλλοι άνθρωποι έχουν ανάγκες, οι οποίες είναι διαφορετικές από τις επιθυμίες του.