Η καταπίεση του θυμού μας απορρέει από τα οικογενειακά πρότυπα ..

Οι παλάμες σας ιδρώνουν, η καρδιά χτυπά δυνατά, το στομάχι σφίγγεται και είστε έτοιμοι να εκραγείτε. Το συναίσθημα του θυμού είναι γνωστό σε όλους.

Η αίσθηση ότι μας αδικούν, μας υποτιμούν ή μας πληγώνουν είναι εκείνη η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.

Όμως, το κλειδί είναι το πώς θα διαχειριστούμε το θυμό μας , διότι πολλές φορές όταν η καταπίεσή του είναι μόνιμη μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα και αποφάσεις.
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα απολύτως φυσιολογικό και υγιές. Είναι απαραίτητος και για την ίδια την επιβίωσή μας και ενεργοποιείται ενστικτωδώς , ενώ συντελεί και στην προστασία της ίδιας της ζωής μας.

Όταν κάποιος μας επιτεθεί ή απειλήσει τη σωματική ή ψυχική μας ακεραιότητα, ο θυμός είναι εκείνος που θα μας κινητοποιήσει. Διότι είναι εκείνος ο οποίος θα μας ενδυναμώσει να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και εκείνους που θέλουμε να προστατεύσουμε. Η έντονη λεκτική αντίδραση είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο με το οποίο κάποιος εξωτερικεύει το θυμό του. Όμως, πολλές φορές η εξωτερίκευση του θυμού μπορεί να οδηγήσει σε ακρότητες και βίαιες εκδηλώσεις.

Όπως όλα τα συναισθήματά μας, έτσι και ο θυμός δεν προκαλείται απευθείας από τα γεγονότα, αλλά από τον τρόπο με τον οποίο εμείς τα αποκωδικοποιούμε. Έτσι ένας άνθρωπος μπορεί να ξεσπάσει βιαίως για μία ασήμαντη αφορμή , ενώ ένας άλλος ενώ δέχεται μία έντονη επιθετικότητα , να καταπνίξει τελείως και να θάψει μέσα του τα αμυντικά του συναισθήματα.

Μπορούμε, λοιπόν, να οριοθετήσουμε ένα μέτρο στο οποίο και να αποφεύγουμε την έντονη επιθετικότητα , μέχρι και την υπερβολική απάθεια.

Το να θάβουμε συνεχώς μέσα μας τα συναισθήματά μας είναι μία κατάσταση ατέρμονη, η οποία θα μας οδηγήσει, με απόλυτη βεβαιότητα, στον εσωτερικό μας μαρασμό και τη σωματική και ψυχική μας κούραση.

Όταν θυμώνουμε, μέσα μας συγκρούονται δύο αντίθετα γνωστικά στοιχεία. Από τη μία η δική μας έμφυτη επιθυμία και ανάγκη να προστατεύουμε τον εαυτό μας και το δίκιο μας και από την άλλη μέσα μας υπάρχει εκείνη η κοινωνικά επιβεβλημένη τάση να κατευνάζουμε το θυμό μας, ακόμα και αν είμαστε εμείς που έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.

Για παράδειγμα, σε μία έντονη διαμάχη με τον εργοδότη μας , συνήθως καταπιέζουμε το θυμό μας , ακριβώς επειδή φοβόμαστε τις συνέπειες που θα έχει το ξέσπασμά μας , λόγω της έκφρασης των πραγματικών μας συναισθημάτων προς το πρόσωπό του. Όμως, το άσχημο αυτής της κατάστασης είναι ότι συνηθίζουμε να ξεσπάμε το θυμό μας σε ένα άλλο μέλος της οικογένειάς μας, ακριβώς επειδή γνωρίζουμε πως δε θα αντιδράσει.

Πολλές φορές , ο καταπιεσμένος θυμός βγαίνει στην επιφάνεια με μία αφορμή πολύ πιο επιφανειακή. Η πραγματική αιτία δεν είναι ο λόγος για τον οποίο διαπληκτιζόμαστε , με αποτέλεσμα αυτό να οδηγεί πολλές φορές σε μία τελείως λανθασμένη εκτόνωση και να αλλοιώνει τις σχέσεις μας με τους άλλους.

Η καταπίεση του θυμού είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στις γυναίκες. Αυτό εξηγείται , διότι η ίδια η κοινωνία έχει αναπτύξει ελαφρυντικά για τους άνδρες ακόμα και όταν εκείνοι ξεσπάνε βίαια, αλλά η γυναίκα μέσα στις κοινωνικές της αντιλήψεις , ταυτίστηκε με εκείνη που προσφέρει άνευ όρων αγάπη και φροντίδα, αναλαμβάνοντας έναν ρόλο παραδοσιακά ‘’πυροσβεστικό’’.

Επιπλέον , η καταπίεση του θυμού μας απορρέει από τα οικογενειακά πρότυπα με τα οποία γαλουχηθήκαμε, αλλά και με άγραφες κοινωνικές νόρμες οι οποίες υπαγορεύουν στους καλλιεργημένους και υψηλού επιπέδου ανθρώπους να μη ρίχνουν το επίπεδό τους. Πολλές φορές, φυσικά, πίσω από μία συνεχή καταπίεση μπορεί να κρύβεται και μία ασταθής συναισθηματική προσωπικότητα ακόμα και έντονη ανασφάλεια. Πρέπει , όμως, να τονιστεί ότι ο θυμός πρέπει να εκφράζεται με έναν τρόπο, αρκεί να μην είναι επιζήμιος και να μην οδηγήσει σε βιαιοπραγίες.

Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στο συναίσθημα του θυμού;

• Όταν νοιώθουμε θυμό, πρέπει να τον αναγνωρίζουμε και να τον αποδεχόμαστε.
• Δεν πρέπει να καταπνίγουμε το θυμό μας, αλλά να τον εκφράζουμε με σωστό τρόπο.
• Ανακαλύψτε την αιτία του θυμού σας και βρείτε άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις.
• Πολλές φορές , ένα μαξιλάρι μπορεί να επενεργήσει λυτρωτικά , αφού θα δεχθεί εκείνο το ξέσπασμα και το θυμό σας, αντί να ξεσπάσετε σε άλλα άτομα.
• Θυμηθείτε ότι ο θυμός είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό συναίσθημα και απενοχοποιείστε τον.
• Αντιδράστε στο θυμό με χιούμορ. Το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μίας αρνητικής κατάστασης.

Η προσοχή μας πρέπει να δίνεται στην αποκωδικοποίηση του εκάστοτε γεγονότος που μας προκαλεί θυμό και θα μας βοηθήσει στο να αποφύγουμε υπερβολές που βλάπτουν εμάς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.