Ποντιακά πισία η περεσκία η πιροσκι αν θέλετε !

Αγαπημένο ποντιακό έδεσμα – απλό στην παρασκευή και χορταστικότατο. Βασικός κανόνας είναι ότι τα πισία πάνε πάντα δυο δυο. Πρώτον, γιατί ένα δεν είναι ποτέ αρκετό και, δεύτερον, πώς να το προσφέρεις ένα πισί;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΟΝΤΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ !!!

Υλικά για 20 κομμάτια

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
5-6 γραμμ. μαγιά μπίρας (από τον φούρνο)
έ.π. ελαιόλαδο
2 αυγά
2 κ.σ. ξίδι
αλάτι
1 πρέζα ζάχαρη
Γεμιση :
4-5 μέτριες πατάτες, βρασμένες
αλάτι
πιπέρι
ψιλοκομμένο άνιθο η δυόσμο
Λιώνουμε τις πατάτες με το πιρούνι, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά.
άλλη γέμιση φέτα λιωμένη με το πιρούνι η οτι γέμιση θέλουμε

Εκτέλεση

Διαλύουμε τη μαγιά μέσα σε 1 ποτήρι χλιαρό νερό. Προσθέτουμε 2 κ.σ. ελαιόλαδο, τα αυγά, ξίδι, ζάχαρη, αλάτι και το αλεύρι Ανακατεύουμε τα υλικά, ζυμώνουμε για λίγα λεπτά ώσπου να φτιάξουμε μια ζύμη εύπλαστη, ούτε σκληρή ούτε μαλακή, ώστε να κολλάει. Σκεπάζουμε και αφήνουμε για 2-3 ώρες. Χωρίζουμε τη ζύμη στα 2, στα 4 και τελικά σε 20 κομμάτια. Ανοίγουμε με τον πλάστη το κάθε κομμάτι σε στρογγυλό σχήμα και στις διαστάσεις ενός κανονικού πιάτου. Προαιρετικά μπορούμε να ρίξουμε λίγο τυρί φέτα μέσα στο στρογγυλό ανοιγμένο ζυμάρι μας. Διπλώνουμε το ζυμάρι στα δύο, σαν μισοφέγγαρο. Τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο ώσπου να ξανθύνει.
Συνοδευτικό:

Τα πισία που σέβονται τον εαυτό τους συνοδεύονται από ταν (ξινόγαλο), αν δεν αγοράσετε έτοιμο υπάρχουν δύο τρόποι να το φτιάξετε:

α) Παλαιότερα, που κάθε οικογένεια είχε τα δικά της ζώα, το γάλα που παρήγαγαν ήταν πολύ περισσότερο από αυτό που μπορούσαν να καταναλώσουν τα μέλη της. Ένα μεγάλο μέρος του λοιπόν το έκαναν γιαούρτι και το φύλαγαν στη δροσερή αποθήκη. Με την πάροδο 10-15 ημερών (που μπορεί το γιαούρτι να είχε ξινίσει κιόλας), το έβαζαν σε ένα ξυλάγκ (στενόμακρο βαρέλι) και το έδεναν με σπάγκους από την οροφή. Δύο άτομα το χτυπούσαν με ξύλα. Έπειτα από 2-3 ώρες χτυπήματος η θερμοκρασία ανέβαινε. Έριχναν κρύο νερό, οπότε το βούτυρο ανέβαινε σαν αφρός στην επιφάνεια. Αυτό που έμενε στον πάτο του ξυλάγκ ήταν το ταν που το έβραζαν, ανακατεύοντάς το, για να αντέξει (στη συνέχεια της διαδικασίας προκύπτει το πασκιτάν που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή του τανεμένου τσορβά συνταγή που θα σας δώσουμε άλλη μέρα ). Το ταν σερβίρεται κρύο.

β) Ο πιο απλός τρόπος είναι να προμηθευτείτε το πασκιτάν (ξερό ταν) από κάποιο από τα καταστήματα που εμπορεύονται ποντιακά προϊόντα και να προσθέσετε νερό.