Μόνο με τα ταξίδια γινόμαστε πλουσιότεροι.

Μάχεσαι, μοχθείς για να έχεις.

Θες να είσαι από αυτούς που έχουν όσα χρειάζονται. Θες να έχεις για να δίνεις και στους άλλους, σε όλους εκείνους που αγαπάς και τους νοιάζεσαι.

Πράγματι, το να έχεις, έχει αξία. Και μάλιστα ανεκτίμητη. Αρκεί να ξέρεις τι είναι αυτό που αξίζει να έχεις. Η ανεκτίμητη αξία του να έχεις δε βρίσκεται στο να αποκτάς ολοένα και περισσότερα αγαθά. Αντίθετα, αυτό που αξίζει να κερδίζεις και να αποκτάς είναι εμπειρίες.

Αξίζει να έχεις δει μέρη για τα οποία ίσως και να μην είχες ποτέ την ευκαιρία να ακούσεις. Να έχεις γευτεί γεύσεις από τόπους μακρινούς που σου θυμίζουν εκείνες τις μέρες που ταξίδευες σε άλλες πόλεις, σε άλλες χώρες, που γέμισαν την καρδιά σου με συναισθήματα και τον ουρανίσκο σου με ένα χείμαρρο καινούριων γεύσεων. Να έχεις περπατήσει δρόμους μακρινούς, δρόμους χωμάτινους, γεμάτους περιπέτεια που έκαναν τα πόδια σου να κουραστούν, μα το μυαλό σου να αναζωογονηθεί.

Τότε πράγματι έχεις! Τότε είσαι πλούσιος!

Κι ας μην έχεις υλικά αγαθά. Αυτά άλλωστε έχουν αξία με ημερομηνία λήξης και η απόλαυση που σου προσφέρουν είναι παροδική. Τα χρήματα είναι το μέσο για τα πλούτη που αποκτάς από το ταξίδι κι όχι ο αυτοσκοπός. Να νιώθεις το άγχος του ταξιδιού.

Αυτό αξίζει.

Να χτυπάει η καρδιά σου δυνατά τη στιγμή της απογείωσης του αεροπλάνου κι ακόμη δυνατότερα στην προσγείωση προς τη νέα σου περιπέτεια. Να τρέμουν τα πόδια σου και να μη σταματούν να τρέχουν ωθώντας σε να γνωρίσεις τα πάντα. Να δεχτείς νέες μυρωδιές, να μιλήσεις με άγνωστους ανθρώπους, να γνωρίσεις τον τρόπο που μιλούν, που φέρονται, που ζουν.

Να γευτείς το φαγητό τους και να αφήσεις το μυαλό και την καρδιά σου ανοιχτά σε νέες προκλήσεις ώστε να δεχτούν το καινούριο και να το αφήσουν να βάλει το κάτι παραπάνω σε αυτό που λέγεται «εσύ».

Ίσως τότε ξαφνιαστείς από το πόσο δε θα σου λείπει η καρέκλα στην οποία περνούσες τις ώρες σου, το λάπτοπ και το κινητό σου, τα πράγματα που σκόπευες να αγοράσεις με χρήματα που τελικά διέθεσες για το ταξίδι…

Ας μη το λέμε ταξίδι. Ας το αποκαλούμε εμπλουτισμό ψυχής. Γιατί γίνεσαι φτωχότερος στην τσέπη, αλλά ζάμπλουτος σε γνώσεις, εμπειρίες, αναμνήσεις…

Πλουσιότερος σε ψυχή. Κι αν τα ζυγίσεις, θα δεις τη διαφορά. Γιατί να ζεις σε έναν κόσμο που τον γνωρίζεις μονάχα από χαρτιά και εικόνες σε pixels, ενώ μπορείς να τον γνωρίσεις από κοντά;