Αυτόματος πωλητής στην Γερμανία πουλάει σκουλήκια

Αν σε ρωτήσω γεμάτος ενθουσιασμό «Ποια είναι η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία που ξέρεις σε σχέση με έναν αυτόματο πωλητή;»,  αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι, πιθανότατα, μια μάλλον αμήχανη σιωπή.

Σιωπή που ίσως σπάσει από κάτι σαν «Α ναι! Μια φορά πάτησα λάθος κουμπί και μου έβγαλε μπισκότα αντί για σοκολάτα και, άσε, έξαλλος έγινα» ή σαν «Α ναι! Μια φορά πήρα μια σοκολάτα, η οποία δεν έπεσε ποτέ, όσο κι αν ταρακούνησα το μηχάνημα, και τελικά, αντί να φάω εγώ, μου ’φαγε το ρημάδι ένα δίευρω».

Κάπου στο Βέντινγκ της Γερμανίας, λοιπόν, υπάρχει, εδώ και αρκετές δεκαετίες, ένα μαγαζί που πουλάει ό,τι χρειάζεται ένας ψαράς.

Έχει καλάμια, έχει αγκίστρια, έχει παραγάδια, έχει γαλότσες, έχει νιτσεράδες, έχει άγκυρες, έχει πετονιές, έχει δίχτυα, και δεν έχει ψάρια, που, αν με ρωτήσεις, αυτό χρειάζεται πιο πολύ από όλα ένας ψαράς. Α, ναι, έχει και κύπελλα, γι’ αυτόν που θα πιάσει (ή αγοράσει) το μεγαλύτερο ψάρι.