Τα σοφά λόγια του Μικρού Πρίγκιπα…

Η ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα είναι ένα μαγικό παραμύθι του Αντούαν ντε Σαιντ – Εξυπερύ, μεταφρασμένο σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Είναι διαχρονικό, καθώς ακόμα και σήμερα ανατρέχουμε σε αυτό και επηρεαζόμαστε από τα κρυφά νοήματα και τους συμβολισμούς του.

Ένας πιλότος προσγειώνεται στην έρημο της Σαχάρας γιατί το αεροπλάνο του παθαίνει βλάβη. Αναγκάζεται να παραμείνει εκεί με ελάχιστες προμήθειες. Συναντάει τον Μικρό Πρίγκιπα, ένα παιδί με χρυσαφένια μαλλιά που έρχεται από έναν άγνωστο πλανήτη και ταξιδεύει για να γνωρίσει τον κόσμο. Είναι όμορφος κι ευαίσθητος, περίεργος και απρόβλεπτος όπως όλα τα παιδιά και μιλάει με περισσή σοφία.

Μέσα από τις ιστορίες του, ξετυλίγει μπροστά στα μάτια μας όλη την επιπολαιότητα, τον εγωισμό, τη μιζέρια, την υπεροψία, τη δίψα για εξουσία και χρήματα και τη μοναξιά των ανθρώπων.

Μόνο με την καρδιά βλέπεις, την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν.

Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη είναι ότι κάπου κρύβει ένα ποτάμι.

Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

Οι άνθρωποι στριμώχνονται μέσα στις ταχείες μα μήτε που ξέρουν καθόλου τι ψάχνουν να βρουν.

Είσαι υπεύθυνος για πάντα, για αυτό που ημέρεψες.

Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους.

Eξημερώνω θα πει να δημιουργείς δεσμούς.

Τα αστέρια είναι όμορφα γιατί σε ένα από αυτά υπάρχει ένα λουλούδι που δεν το βλέπουμε.

Οι μεγάλοι τελικά είναι πάρα πολύ παράξενοι.

Το πιο σπουδαίο είναι αόρατο…

Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα στα εμπορικά. Καθώς όμως δεν υπάρχουν εμπορικά που πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους.

Τα παιδιά πρέπει να είναι επιεική με τους μεγάλους.

Οι μεγάλοι νιώθουν σπουδαίοι και λατρεύουν τα νούμερα.

Και με τους ανθρώπους νιώθεις μόνος σου.

Τα λόγια είναι πηγή παρεξηγήσεων.