Για να είσαι καλός μαθητής στην Ελλάδα πρέπει να θυσιάσεις την παιδική σου ηλικία.

«Για να είσαι καλός μαθητής σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να θυσιάσεις την παιδική σου ηλικία.

Πρέπει να διαβάζεις τουλάχιστον 2-3 ώρες κάθε μέρα από το δημοτικό.

Πρέπει οι γονείς σου να έχουν εισόδημα που να μπορεί να πληρώνει για 12 χρόνια αθλήματα, μουσικά όργανα, δραστηριότητες και φροντιστήρια συμπληρωματικά της “δωρεάν” εκπαίδευσης.

Πρέπει να διαβάζεις ξανά και ξανά επαναλαμβανόμενες γνώσεις σκορπισμένες σε διαφορετικά μαθήματα.

Πρέπει να ανέχεσαι εκπαιδευτικούς που θα σου μειώσουν το βαθμό επειδή έκανες φασαρία στο μάθημά τους.

Πρέπει να γράψεις χιλιάδες διαγωνίσματα, οπότε μαθαίνεις να αποστηθίζεις, να κάνεις σκονάκια, γίνεσαι ρομπότ.

Και αν τα κάνεις όλα αυτά, πρέπει να ανέχεσαι και την ταμπέλα του “φυτού” από τους άλλους σχολείο.

Και πρέπει να ξέρεις τι θες να γίνεις από τα 14 σου. Για να αρχίσεις ετοιμασία. Αντί να ψάχνεις για γκόμενο/α, πρέπει να αποφασίσεις τι δουλειά θα κάνεις ως τα 67 σου. Δε μπορείς, και φυσικά θα αποφασίσει ο μπαμπάς για σένα.

Για να δώσεις πανελλήνιες σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα θες πολλά λεφτά. Απαράδεκτα λεφτά.

Λεφτά που η ποσότητά τους κάνουν την επιτυχία σου να εξαρτάται από τα λεφτά των γονέων σου. Και την αποτυχία παιχνιδάκι για τους ευκατάστατους αφού “θα το στείλουν έξω” το δικό τους.

Θα πάω αύριο το πρωί να κάνω επιτήρηση σε ενα απαράδεκτο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ που η διατήρησή του τόσα χρόνια μου δημιουργεί αηδία.

Θα προσπαθήσω να ηρεμήσω τα παιδάκια, να κρατάω τα μαλλιά τους να κάνουν εμετό από το άγχος τους.

Μετά θα πάω σπίτι να δω τη λύση των θεμάτων όχι από το υπουργείο, αλλά από κάποιο φροντιστήριο. Που είναι θεσμός πλέον.

Τα παιδιά μισούν το σχολείο. Και κατ’ επέκταση, τη μόρφωση, επειδή δε μπορούν να τα ξεχωρίσουν. Δεν έχουν παιδική ηλικία, γι’ αυτό όλοι μένουμε παιδιά ως τα 30 μας, μπας και αναπληρώσουμε τα χρόνια.

Οι πανελλήνιες πρέπει να καταργηθούν. Και το ξέρουμε όλοι. Βρείτε λύση. Και αν δίνετε αύριο μια συμβουλή έχω μόνο… Κλάϊν!»

Ένα εξαιρετικό κείμενο από το facebook της εκπαιδευτικού Κατερίνας Ανδρινοπούλου, που συμπυκνώνει μέσα σε λίγες λέξεις πώς το σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα και ο ψυχοφθόρος θεσμός των Πανελληνίων στερεί από τα παιδιά τα καλύτερά τους χρόνια, ενώ εξοντώνει οικονομικά τις οικογένειές τους

Ως κάποιος που τα έκανε όλα σωστά, και διάβαζε και πήγαινε φροντιστήρια και έβλεπε τους γονείς του να δουλεύουν δύο δουλειές για να πληρώσουν τους καθηγητές και στερήθηκε βόλτες και έδωσε πανελλήνιες και πέρασε εκεί που ήθελε και κατέληξε άνεργος και έφυγε στο εξωτερικό και τώρα κάνει κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που σπούδασε, προσυπογράφω κάθε συλλαβή.

Σε αντιδιαστολή με το κείμενο της Κατερίνας, αφήνω εδώ αυτό το βίντεο για το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας, όπου τα παιδιά δεν παίρνουν εργασίες για το σπίτι. (Το βίντεο είναι χωρίς ήχο για τα πρώτα 12 δευτερόλεπτα).